ARCHIEF Refugio Canino Torres, Torres ~ project 81

2015

P81 Torres02De projectmedewerker van WereldAsielen voor onder andere het asiel in het Spaanse Torres is net terug van een nieuw bezoek (wederom op eigen kosten).

Voornamelijk om oude vrienden te ontmoeten, en daar bedoelen we de dieren en de vrijwilligers mee, maar natuurlijk ook om met eigen ogen de reeds vervangen deuren te bewonderen.

Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een cheque te overhandigen voor in totaal maar liefst 10 nieuwe deuren.

Op de foto enkele vrijwilligers van het asiel.

Geweldig dat er binnenkort nog meer slechte deuren vervangen kunnen worden.

Donateurs bedankt!

 

 

2010 – 2011

Het project dat ons al maanden bezig houdt en de vrijwilligers van WereldAsielen letterlijk uit hun slaap houdt.

 

December 2010.

P81 Torres47Het betreft een groot stuk grond in het dorp Torres, niet ver van de plaats Torrelavega in het noorden van Spanje. Vlak langs een drukke snelweg liggen zo’n 350 honden aan de ketting aan hun hok gekluisterd; ze kunnen geen kant op.

De hokken hebben grotendeels geen bodem meer, dus de dieren liggen in het water, in de sneeuw en in de modder. ‘s Zomers liggen ze te verbranden in de zon en de meeste honden zijn er slecht aan toe.

Gesteriliseerd zijn ze ook niet, want er komt geen dierenarts het terrein op. En omdat de dieren zich niet kunnen verdedigen en er geen goede omheining is, worden er ook regelmatig honden vermoord of gestolen als oefenmateriaal voor hondengevechten.

Hoe dit zo ver heeft kunnen komen? Wel, dit alles is te danken aan de geweldige ‘dierenliefde’ van twee vrouwen, Regina Macho en Carmen Orio. Zij hebben van deze opvang – die ooit bedoeld was als veilige haven voor zwerfdieren – een ware nachtmerrie gemaakt.

Alle vrijwilligers die de honden verzorgden, werden eruit gewerkt en zoals gezegd, ook geen enkele dierenarts krijgt meer toegang. De vrijwilligers hebben het er echter niet bij laten zitten en de wantoestanden aangekaart bij de officiële instanties. Deze hebben inmiddels een bezoek gebracht aan het ‘hondenkamp’ en waren geschokt. De twee vrouwen is kortgeleden de wacht aangezegd, maar zij weigeren het terrein te verlaten. Men is nu met man en macht bezig het toch via officiële weg voor elkaar te krijgen dat ze vertrekken, want de winter komt er aan en in dit gedeelte van Spanje kan het flink sneeuwen en vreselijk koud zijn.

Ook WereldAsielen heeft niet stil gezeten. Achter de schermen is hard gewerkt aan een ondersteuningsplan, waarmee – zodra de vrijwilligers en de dierenartsen het terrein op kunnen – alle hulp kan worden geboden die nodig is.

Er is geld gereserveerd voor de medische verzorging van de 350 honden, er gaat een groot transport met voer en warme dekens naartoe en er zal een deugdelijke omheining gebouwd moeten worden met een veilige toegangspoort. Ook daarvoor gaat WereldAsielen zich inzetten.

 

Februari 2011.

Inmiddels is er veel gebeurd in Torres, heel veel! Dankzij de enorme vasthoudendheid van de 20 voormalige vrijwilligers van de opvang – die niet alleen de officiële instanties bleven bestoken, maar er ook de kranten en tv bij haalden – kwam alles in een stroomversnelling. WereldAsielen onderhield bijna dagelijks contact om te kunnen bijspringen zodra de dieren vrij kwamen.

Het begon allemaal op Valentijnsdag, 14 februari jl. De vrijwilligers hadden voor elkaar gekregen dat – terwijl de officiële gerechtelijke procedure nog liep tegen de twee vrouwen – er toch al een gerechtelijk bevel kwam om de eerste dieren weg te halen uit die hel.

P81 Torres39Om 09.30 uur die dag kwam er een indrukwekkende hoeveelheid mensen het terrein op, nadat een slotenmaker het slot van het toegangshek had opengebroken. Voorop liep de politie, omdat er problemen werden verwacht met de twee vrouwen, maar die hadden de benen genomen. Verder aanwezig waren: medewerkers van SEPRONA (onderafdeling van de politie; soort van milieubeheer en dierenwelzijn), de Raad voor de Veeteelt (waaronder de directeur zelf) en uiteraard de pers.

Als eerste mochten de vrijwilligers tien hondjes uit de oorspronkelijke stenen gebouwen bevrijden, waar naar later bleek, zo’n 100 dieren koud en angstig in het donker in hun eigen uitwerpselen lagen. Met de deur op slot, wel te verstaan!

Deze tien werden, zoals was afgesproken met de instanties, ondergebracht op een boerderij van de Raad voor de Veeteelt in het dorpje Hermoso. Hier worden alle dieren ondergebracht die in de omgeving in beslag zijn genomen. Het betreft voornamelijk koeien, schapen en paarden, maar er zijn ook enkele kennels ingericht voor honden.

De hondjes uit Torres worden hier prima verzorgd en de vrijwilligers mogen twee maal per dag langskomen om ze wat extra aandacht te geven. De dieren zijn inmiddels al ontwormd, gevaccineerd en gechipt en men heeft goede hoop dat ze er weer helemaal bovenop komen. Het laatste bericht dat ons bereikte, is dat voor twee van hen al een goed tehuis is gevonden.

P81 Torres44Op 25 februari mochten er opnieuw tien dieren van de ketting. Het betrof voornamelijk oude en zieke honden. Zij werden overgebracht naar een asiel in Santander, waar ze momenteel genieten van een zeer liefdevolle verzorging en vrij rond kunnen lopen.

En zo kwam er elke dag wel wát goed nieuws binnen. Maar … het allerbeste bericht ontvingen wij een paar dagen later; de twee vrouwen, die al het onheil in Torres hadden aangericht, hadden hun strijd opgegeven en deden afstand van de honden en van het terrein. Dit was waar iedereen jarenlang op had gewacht! Nu dit een feit is, breken er ook voor de overige dieren betere tijden aan, want de huur van het stuk land zal overgaan op naam van de vrijwilligers, zodat zij kunnen starten met een nieuw asiel. Zij zullen van de hondenhel van voorheen, een opvangplek maken waar de dieren wél goed worden verzorgd en waar nooit meer één hond aan de ketting hoeft te liggen.

Op dinsdag 1 maart gaat het allemaal gebeuren. Dan zullen de vrijwilligers samen met de gereedstaande dierenartsen het terrein op gaan en alle honden een voor een onderzoeken en zo spoedig mogelijk behandelen. Daarna zullen de dieren allemaal gecastreerd, gesteriliseerd en gevaccineerd worden en zullen ze een chip krijgen en een behandeling tegen parasieten. De dierenartsen hebben toegezegd hun werkzaamheden gratis te zullen verrichten, zij rekenen alleen de medicijnen. Hiervoor heeft WereldAsielen vorig jaar al geld gereserveerd, dus dit zal meteen als de artsen aan het werk gaan, worden overgemaakt.

De vrijwilligers staan te popelen om te beginnen met het opruimen van alle viezigheid en afval en het desinfecteren van het terrein.

Er zal bestraat moeten worden en elektra aangelegd en er zullen afzonderlijke kennels en onderkomens voor de honden gebouwd moeten worden, zodat ze allemaal van de ketting kunnen. Een andere prioriteit – naast de gezondheid van de dieren – is een deugdelijke omheining van het hele terrein met een veilig toegangshek.

 

7 maart 2011.

Sinds 1 maart 2011 hebben de vrijwilligers inderdaad het terrein en de dieren in zijn geheel overgenomen en er zijn werkelijk geen woorden voor wat zij daar aantroffen. Ten eerste bleken er niet 350 honden te zitten maar 406. Alle dieren lagen in het water, zaten dik onder de teken, oormijt, vlooien en wormen en het terrein wemelde van de ratten.

P81 Torres56Omdat dit nog niet erg genoeg was, hebben de twee vrouwen, voordat zij het terrein verlieten, zoveel mogelijk vernield. Een opslagruimte die zij nog maar pasgeleden gedoneerd kregen, was door hen in gruzelementen geslagen; de waterslangen voor het drinkwater van de dieren waren in stukken geknipt; een grote opslagtank voor het voer was verdwenen en de tank voor het schone water was leeggemaakt. Kortom het enige dat men aantrof was een gigantische hoeveelheid ontredderde, zwaarverwaarloosde dieren en bergen kort en klein geslagen spullen.

Het is een bijna onmogelijke opgave om van deze in en in trieste plek weer een humane opvang te maken, maar de vrijwilligers zijn nog nooit zó gemotiveerd geweest. Zij werken als paarden! WereldAsielen heeft regelmatig contact met hen en steunt waar mogelijk. Dit wordt zeer gewaardeerd, want mede dankzij die steun, zeggen zij, houden ze het vol.

Wat er tot nog toe gebeurde. Als eerste is men vanzelfsprekend begonnen met dagelijks voeren en schoon drinkwater verstrekken, want het bleek dat de dieren voorheen slechts twee keer per week te eten kregen en het moesten doen met zwaar vervuild water of regenwater. Vervolgens heeft een dierenarts alle honden nagekeken en zo nodig behandeld. Daarna zijn zoveel mogelijk zieke en verzwakte honden naar binnen gehaald. Zij verblijven nu in de overgebleven gebouwen, die eerst grondig zijn ontsmet. Ook de pups zijn naar binnen gebracht en in dekens gewikkeld.

Toen men hiermee klaar was, zijn de reuen bij de reuen en de teven bij de teven gezet en heeft men elk dier nauwkeurig geregistreerd en een nummer en naam gegeven. Ook is er gekeken naar wie bang is, wie agressief enz., dit om te bepalen welke hond nog in een gezin geplaatst kan worden. Dat zijn er wonderwel heel veel, want de meeste dieren zijn verschrikkelijk lief en aanhankelijk, ondanks alle ellende die ze hebben meegemaakt. Nadat alle honden goed verzorgd waren, begon de grote schoonmaak. Er werden roosters opgesteld en iedere vrijwilliger kreeg zijn/haar taak.

P81 Torres43Omdat er nog geen goede omheining is, kunnen de honden nu nog niet los, maar de vrijwilligers lopen om beurten een rondje met ze, zodat ze de pootjes kunnen strekken en eens wat anders zien en ruiken dan de anderhalve meter modder om hun hok. WereldAsielen stuurde zoals toegezegd een truck met voer en hulpgoederen en ook een donatie voor de medische behandeling van de zieke dieren. Zodra de hondenhokken zijn ontsmet, maken we ook geld over voor stro, zodat de honden voorlopig droog en warm liggen.

Daarnaast hebben we er voor kunnen zorgen dat zes honden een liefdevolle plek kregen bij asiel APAN in Odena, een ander project van ons. Wel even iets anders dan aan de ketting in Torres. De vrijwilligers van Torres zijn deze hondjes zelf naar Odena in Cataluña gaan brengen, een autorit van maar liefst 720 km heen en 720 km terug; ze wilden er zeker van zijn dat hun dieren onderweg goed werden verzorgd. Inmiddels hebben José en Ana Ornaques in Massanes – ook een project van WereldAsielen – na een verzoek van ons ook toegezegd een aantal sterk verzwakte dieren uit Torres te willen opnemen en verzorgen.

Allemaal goed nieuws dus en natuurlijk gaat WereldAsielen zo snel mogelijk aan de slag voor een nieuwe omheining. We sluiten af met grote dank aan onze donateurs die ook deze hulp weer mogelijk maakten en voor de vrijwilligers in Torres – die deze gigantische klus klaren – maken wij een diepe buiging.