September 2016
Verslag van Monique Spiekerman van weezelenburg.
De laatste week van september 2016 hebben mijn man en ik een bezoek gebracht aan Veronica’s Shelter in Moldavië. Wij zijn gedurende een week daar ter plaatse geweest en hebben het wel en wee van de dieren zelf mogen meemaken.
Moldavië is een heel mooi land, maar mensen moeten hard werken om rond te kunnen komen. Veronica heeft, zelfs met een universitaire studie, maar een maandelijks inkomen van rond de € 200,-. Daar moet ze nog zelf haar reisgeld van betalen. Honden- en kattenvoer is heel erg duur in Moldavië. Een beetje kwaliteit voer kost net zo veel als in Nederland. Extraatjes in de vorm van hondenkoekjes of kauwstrips zijn zelfs voor ons belachelijk duur.
Wij schrokken van de hoeveelheid teken die er nog in september waren. Veronica koopt pipetten tegen vlooien en teken maar deze zijn helaas vaak van slechte kwaliteit. De werking is maar twee weken. Een pipet van goede kwaliteit kost ongeveer € 10,-. Veronica gaat dan ook stad en land af om goede kwaliteit pipetten ergens goedkoop te kunnen krijgen. Maar voor 26 honden en 20 katten is dit vaak niet toereikend. Afgelopen jaar hebben twee honden de ziekte van Lyme gekregen van tekenbeten. Ze hadden hoge koorts en waren erg ziek. Ze is met de honden naar een dierenarts in de stad geweest waar ze behandeld zijn. Hoge kosten, maar haar dieren zijn haar alles.
Veronica vangt 26 honden op en 20 katten. De katten mogen in de woning van haar oma vertoeven die een woning op hun terrein heeft; vertoeven waar ze lekker warm kunnen liggen op banken, kussens of manden. Er is een groot inpandig balkon. En natuurlijk kunnen ze gaan en staan in de tuin of daarbuiten. Iedere dag krijgen ze hun voer en er wordt goed opgelet wie eet of wie er niet eet, wie er wel is en wie niet. In de nacht moet het liefst alles binnen zijn. De katten zijn, net als de honden, allemaal bij Veronica terechtgekomen, hetzij zwervend of gedumpt.
De honden zijn Veronica’s grootste zorg en kostenpost. Ook al woont Veronica met haar ouders in een woning buiten het dorp, toch zijn er buren (vooral in de zomer) die veel blaffen niet kunnen waarderen. Regelmatig wordt er gejaagd en dus geschoten in de bossen; de honden reageren daarop. Sinds een jaar is er in de omgeving een restaurant waar feesten worden georganiseerd die worden afgesloten met vuurwerk, of er slaat in de verte een hond aan. Te allen tijde moeten zij ervoor waken dat de honden geen overlast voor de buurt vormen. Veronica en haar ouders zorgen dat de honden door weer en wind, sneeuw en ijs, iedere dag twee keer eten krijgen, in de ochtend en in de avond.
Omdat het honden- en katten-eten zo duur is, maken zij van drie soorten granen een warme pap welke ze aanvullen met hondenbrokken. De honden doen het er goed op en zo blijft het voor Veronica een beetje betaalbaar. Maar uiteraard is het verre van ideaal.
De meeste honden verblijven in de grote tuin van Veronica en haar ouders. Ook komen een aantal honden bij hen in huis in de verwarmde hal. Alle honden hebben geïsoleerde hokken met stro en soms dekens. Drie honden verblijven op een terrein van hun buren naast hun tuin. En een aantal honden verblijft net buiten het hek van hun huis en tuin. Dit is redelijk veilig terrein, want in dit buitengebied zijn de toegangswegen afgezet met een hekwerk. De honden die buiten hun eigen tuin verblijven zijn timide, op zichzelf of er is een andere reden dat dit niet met de roedel binnen het hek gaat.
Twee buren hebben grond ter beschikking gesteld op het gebied van hun woning (zijn vooral woningen die alleen in de zomervakantie worden gebruikt). Hier verblijven zeven honden. Vier hebben een in aanbouw zijnde woning helemaal ter beschikking. Daar staan hun hokken en een oud bankstel. De drie honden die helemaal buiten het gebied van Veronica zitten, vlakbij een waterpompcentrale, zijn erg schichtig maar heel erg lief. Ze vormen met z’n drietjes een roedel, hebben hun geïsoleerde hokken, altijd vers water en Veronica klimt iedere dag twee keer naar ze toe om te voeren en drinkbakken te vullen.
De afgelopen jaren heeft Veronica afscheid moeten nemen van een paar honden door ziekte en ouderdom. Toch kwamen er weer wat honden bij. Zwervers of honden die onderweg gevonden zijn. Moeder doodgereden langs de weg en puppy zit erbij, zo kwam Suzy bij haar. Iedere hond zijn/haar verhaal. De hulp blijft zo hard nodig.
Veronica krijgt van donateurs die een hond of kat op afstand adopteren een klein bedrag als bijdrage voor het voer. Maar we zien dat er meer nodig is voor de gezondheid van de dieren. Dit jaar zijn er twee honden met de ziekte van Lyme gediagnosticeerd. Oudere dieren worden ziek en er moeten doktersbehandelingen betaald worden. Er moet meer speciaal hondenvoer gekocht kunnen worden.
Enkele hondenhokken moeten opnieuw geïsoleerd worden. En wat een van de belangrijkste zaken is: er moeten goede medicijnen gekocht worden tegen vlooien en teken.
Veronica, haar aanstaande man en haar ouders doen er alles aan om de dieren hen een fijn en gezond leven te geven. Zij kunnen dit niet alleen. Donateurs helpen, maar het is niet voldoende om alles te kunnen bekostigen. Prioriteiten zijn voer en medicatie tegen vlooien en teken.
Iedere bijdrage is welkom. Dank u wel namens Veronica en haar dieren.
U kunt uw bijdrage overmaken op Stichting WereldAsielen in Amstelveen, IBAN: NL20TRIO0198342756, BIC: TRIONL2U
Onder vermelding van Project 20 Veronica.