Huella de Jaén
"Pedro wist dat dit de meest effectieve manier was om daadwerkelijk zwerfdieren te redden."
Dit is het verhaal van een bijzondere man (Pedro) en een bijzondere hond (Perla). Een verhaal dat begint in maart 2012. Pedro was, net als zoveel anderen, vrijwilliger bij een plaatselijk asiel. In dit geval in Jaén, Andalusië. Daar in het zuiden van Spanje is het echt verschrikkelijk hoe men met dieren omgaat en dan specifiek met jachthonden. Het asiel waar Pedro werkzaam was kreeg een melding van een aangereden hond buiten de bebouwde kom vlakbij een bedrijf. De vrijwilligers gingen op weg, maar konden de hond in eerste instantie niet vinden. Na goed zoeken bleek de hond weggekropen te zijn in de riolering van een greppel, duidelijk voorbereid om te sterven. Zoiets hadden de vrijwilligers nog nooit gezien: er bleken al delen van het dier in staat van ontbinding te zijn. Wij hebben de desbetreffende foto’s en filmpjes, maar die zijn absoluut niet geschikt om te tonen. Alleen deze, waar het arme dier voorzichtig in een geleend kratje van het bedrijf (waar ze werd gevonden) is gelegd voor transport.
Aangekomen in het asiel bleek na medisch onderzoek wat iedereen eigenlijk al wist. Deze hond was er te ernstig aan toe (door de aanrijding, maar ook door ziektes) om tussen de andere dieren in het asiel op te nemen. Waarop Pedro besloot, na enkele noodzakelijke operaties, de best al op leeftijd zijnde hond mee naar huis te nemen om zodoende haar een kans te geven. Hij noemde haar Perla (Parel in het Spaans) en zorgde acht maanden zéér intensief voor haar bij hem thuis. Alleen kreeg Pedro ondertussen een hernia, waarop zijn partner Antonio weer voor hem én voor Perla kon zorgen. Toch deden ze dit met alle liefde, want Perla was het waard. Ondanks alle vooruitzichten krabbelde zij namelijk langzaam op en genas wonderwel volledig! Daarna was Perla gereed voor adoptie en zodoende heeft zij nog bijna drie jaar een mooi leven gehad bij nieuwe baasjes (zie de foto hiernaast).
De totale opoffering van Pedro om Perla te redden deed iets met hem. Het waren acht krankzinnige maanden, maar tegelijkertijd zo liefdevol en vooral ook waardevol. Pedro wist dat dit de meest effectieve manier was om daadwerkelijk zwerfdieren te redden. Zo startte hij Huella de Jaén (huella = pootafdruk) en begon hij meer dieren op te vangen bij hem thuis. Specifiek de honden en katten die er het slechtst aan toe zijn. Gruwelijk mishandeld, ernstig verwaarloosd, zéér ziek of hoogzwanger…Pedro offert zich op en ontfermt zich juist over deze dieren. En dan weet men je al snel te vinden, dus wordt hij regelmatig gebeld als er ergens een hond of kat meer dood dan levend is gevonden. Bijna altijd lukt het Pedro om zo’n dier weer een dierwaardig leven te bezorgen. En om te laten adopteren. Wat een wilskracht…zeer bijzonder… Onderaan kunt u enkele voorbeelden zien (foto’s en filmpjes) van geredde dieren de afgelopen jaren. In totaal gaat het om vele tientallen honden en katten per jaar.
Uiteraard lukt het niet meer om alle dieren thuis op te vangen. Pedro heeft een netwerk rondom zijn woonplaats Torredelcampo (net buiten de grote stad Jaén) en beschikt over diverse plekken om tijdelijk honden en katten onder te brengen. Een projectmedewerker van WereldAsielen heeft (op eigen kosten) zijn huis en die andere plekken bezocht om een idee te krijgen. Het is echt zo optimaal gebruikmaken van beperkte middelen. Maar wat een opoffering zeg. Pedro werkt halve dagen (hij ontwerpt keukens) en vrijwel alle inkomsten gaan op aan de zwerfdieren: huisvesting, voeding en vooral medische zorg. Natuurlijk is het zwaar, soms té zwaar. Maar dan denkt Pedro terug aan Perla en dan weet hij weer waarom hij dit doet: ter nagedachtenis aan haar!
