ARCHIEF The Huayang Dogs Rescue Center, Huayang ~ project 76

2011 – 2012

Dit is het verhaal van Warin Taphaothong, een bijzonder innemende, maar ook dappere vrouw in het zuiden van Thailand. Jarenlang woonde en werkte zij in het buitenland, waaronder ook in Nederland, maar op een dag keerde zij terug naar haar geboorteland om in Bangkok een eigen zaak te beginnen.

Dit kwam er echter nooit van, want al bij het zien van de eerste zwerfhonden die op straat lagen te creperen of geschopt en geslagen werden, enkel en alleen omdat ze om wat eten bedelden, besloot Warin dat haar taak in het leven een andere was dan een eigen zaak. Het begon met een paar dieren die er zo slecht aan toe waren dat het niet meer verantwoord was om ze op straat te laten. Warin nam ze liefdevol op, verzorgde hun wonden, liet de dieren steriliseren en gaf hen te eten. Al snel breidde het groepje zich uit en nu acht jaar later heeft Warin de zorg over maar liefst 225 honden! Maar dat is nog niet alles, want ook de grote groepen zwerfdieren in de wijde omgeving krijgen hulp van haar. Dagelijks trekt zij erop uit om ook deze verschoppelingen te verzorgen.

Haar dag begint om 4.00 uur ‘s morgens. Dan start zij met het schoonmaken van het terrein rond haar huis en worden alle etens- en drinkbakken gereinigd.
Ondertussen worden de grote hoeveelheden rijst voor die dag gekookt. Dit is het hoofdvoedsel dat de honden krijgen, want echt dierenvoer is te duur. Een enkele keer koopt Warin op de markt wat visafval, maar daar blijft het bij, want meer geld is er gewoon niet.

Er wordt buiten gekookt op stenen kachels.
De gekookte rijst is niet alleen voor de zwerfhonden in de opvang, maar ook voor de uitgemergelde dieren die de straten bevolken en zich ophouden bij de tempels en op de stranden. Nadat haar eigen opvanghonden hebben gegeten en voldaan een rustig plekje in de schaduw opzoeken, vertrekt Warin om klokslag 10.00 uur, gepakt en gezakt met het eten voor de dieren buiten de opvang. Regelmatig keert zij terug naar huis om weer nieuw eten te halen en zo komen over de dag verspreid alle zwervertjes in haar gebied aan de beurt. De buurt kent haar inmiddels niet anders dan slepend met emmers water en bakken voer.

Maar soms is het lot zelfs iemand als Warin welgezind, want op een dag nam de Bangkok Post, een van de grootste kranten in Thailand, contact met haar op en wijdde een artikel aan haar prachtige werk.

Dit artikel werd 500 km verderop ook gelezen door Ton Popelier, een Nederlander die al jaren in Thailand woont. Ton was zo onder de indruk van Warin’s verhaal dat hij zich spontaan bij haar aanmeldde en een website voor haar opzette. Daarnaast stuurde hij een hulpverzoek uit naar Nederland en u raadt het al, dit verzoek kwam ook bij WereldAsielen binnen.

Omdat de omheining van Warin’s opvang alleen maar uit gammele golfplaten bestond, braken de honden regelmatig uit en werden dan aangereden, vergiftigd of doodgeschoten. Om dit nu als eerste te voorkomen, deed Ton een oproep voor donaties voor een veilige muur. WereldAsielen nam contact met hem op en al snel bleek dat we hier te maken hebben met iemand die weet waar hij over praat. Als manager van grote bouwprojecten in Thailand kwam Ton met een goed uitgewerkt plan en dus nam WereldAsielen een deel van de muur voor haar rekening. Momenteel wordt er druk aan deze muur van 198 meter gebouwd.

Bijzonder voor Nederlandse begrippen is dat de muur voor het grootste gedeelte gebouwd wordt door vrouwen. Ook het betonijzer voor de funderingen is door hen handmatig gevlochten. Momenteel is men al met het pleisteren van de muur bezig en Warin kan nog steeds haar ogen niet geloven.

So far, so good dus, maar… er is nóg een probleem dat moet worden opgelost en daarvoor roepen wij nu de hulp in van onze donateurs. Het gaat om het water. Dit is zo verschrikkelijk vervuild dat de dieren er regelmatig doodziek van worden. Flessenwater dat de mensen in Thailand gebruiken is voor zo’n grote hoeveelheid dieren niet te doen, dus bedacht Ton een watervoorzieningsplan dat zowel een waterput als een waterpomp bevat, maar ook een filter die het water zuivert. Dit alles wordt aangesloten op een ondergrondse pijp, waardoor het water constant naar de drinkbakken wordt geleid.

Zo hebben de dieren permanent schoon drinkwater en omdat er ook diverse kranen worden aangelegd, hoeft Warin niet meer met emmers te slepen om de honden te wassen en het terrein schoon te houden. Met dit slimme plan stapte Ton naar de aannemer en pingelde hij net zo lang tot deze akkoord ging met een bedrag van 1500 euro. Dit is een prachtige prijs voor zo’n vernuftig plan en de aannemer zal dan ook zeker genoemd worden op de plaquette die later verschijnt op de muur van Warin’s asiel.

Maar… nu moeten we die 1500 euro nog bij elkaar zien te krijgen. WereldAsielen heeft uitgerekend dat als iedere donateur 50 cent zou overmaken, Warin en haar dieren in de toekomst schoon water hebben. En omdat we weten dat onze donateurs in het verleden al eens een veel groter probleem hebben helpen oplossen, durven we het opnieuw aan om uw hulp in te roepen.

Maakt u alstublieft een klein bedrag over op ons rekeningnummer en vermeld er duidelijk bij: Warin Thailand project 76. Wij zorgen dat elke cent die binnenkomt ook daadwerkelijk naar Warin en haar dieren gaat en hopen u binnen niet al te lange tijd te kunnen berichten dat de honden al van hun eerste schone water hebben gedronken.

Namens Warin en Ton, maar vooral namens de dieren, geweldig bedankt allemaal!