“Huisarrest” voor Antonio (project 08)

Het spreekt voor zich dat de strenge maatregelen door de lockdown in Spanje voor iedereen heel grote gevolgen heeft. Maar helemaal voor mensen die geen ‘zitvlees’ hebben. Tot die groep behoort onze gepensioneerde dierenvriend Antonio Murciano (van project 08: Amnistia Animal in Jaén).

Het verplicht binnenblijven is een ramp voor deze beste man die gewend is er iedere dag op uit te trekken om zoveel mogelijk dieren te redden. Hij voelt zich als een gekooide tijger en is dan ook erg blij met de toestemming van de Spaanse regering dat dierenwelzijnswerkers onder strikte voorwaarden af en toe naar buiten mogen.

U zult begrijpen dat dit niet tegen dovemansoren gezegd werd ?. Antonio had voor de lockdown nl. al diverse pogingen gedaan om een sterk vermagerd hondje te vangen dat al enige tijd bij zijn huis rondliep. Toen de lockdown werd afgekondigd moest hij aanvankelijk zijn pogingen staken, maar afgelopen weekend werd zijn geduld beloond en kon hij het hondje in zijn eigen bescheiden opvang in veiligheid brengen.

Het gaat slechts om één individueel geval, maar in deze crisis is ieder lichtpuntje zo ontzettend welkom. Antonio kan weer even rustig slapen, evenals het hondje dat hij heeft gered.

"HUISARREST" voor AntonioHet spreekt voor zich dat de strenge maatregelen door de lockdown in Spanje voor iedereen heel grote gevolgen heeft. Maar helemaal voor mensen die geen 'zitvlees' hebben. Tot die groep behoort onze gepensioneerde dierenvriend Antonio Murciano (van project 08: Amnistia Animal in Jaén). Het verplicht binnenblijven is een ramp voor deze beste man die gewend is er iedere dag op uit te trekken om zoveel mogelijk dieren te redden. Hij voelt zich als een gekooide tijger en is dan ook erg blij met de toestemming van de Spaanse regering dat dierenwelzijnswerkers onder strikte voorwaarden af en toe naar buiten mogen. U zult begrijpen dat dit niet tegen dovemansoren gezegd werd ?. Antonio had voor de lockdown nl. al diverse pogingen gedaan om een sterk vermagerd hondje te vangen dat al enige tijd bij zijn huis rondliep. Toen de lockdown werd afgekondigd moest hij aanvankelijk zijn pogingen staken, maar afgelopen weekend werd zijn geduld beloond en kon hij het hondje in zijn eigen bescheiden opvang in veiligheid brengen. Het gaat slechts om één individueel geval, maar in deze crisis is ieder lichtpuntje zo ontzettend welkom. Antonio kan weer even rustig slapen, evenals het hondje dat hij heeft gered.

Posted by Stichting WereldAsielen on Tuesday, April 7, 2020