Om dierendag te vieren, hebben twee basisscholen uit Setubal voer ingezameld voor de honden en katten van het het asiel van Milú. Ze hebben prachtige tekeningen gemaakt om het asiel op te vrolijken. Zelfs de dozen waarin het voer werd aangeboden, waren versierd door de kinderen.

Eén van de scholen heet “Big trouble” 😁, maar als de docenten hun leerlingen al zo vroeg leren om zich te bekommeren om dieren, dan komt het vast wel goed met ze.

Het resultaat van de inzameling ziet u op de foto’s.

Milú en Anabela zijn heel blij met dit soort initiatieven.

Wilt u de meiden ook steunen, dan is een bijdrage van harte welkom op de rekening van Wereldasielen: NL 20 TRIO 0198 3427 56o.v.v. P. 54 Milú

Alle volgers van onze pagina weten hoezeer wij de vaak zeer slechte omgang met dieren in het zuiden van Spanje afkeuren. Erger dan de totale onverschilligheid voor zwerfdieren is de wreedheid die heel veel zwerfhonden en -katten tijdens hun leven op straat ervaren. En dan nog een graadje erger is de jacht, een hobby die in bepaalde delen van Spanje nog veelvuldig aftrek vindt. En dat feit keuren wij niet alleen af, sterker nog: het is absoluut verwerpelijk dat mensen voor hun plezier dieren doden of voor hun leven lang verminken.

Een zeer triest voorbeeld in dezen is Dexter, de jonge en superlieve labrador op bijgaande foto.
Godzijdank is hij zeer recent opgevangen en gered door het fantastische team van de Asociación Salvamiento Animalista oftewel ASA (project 02). Nadat de politie van Ciudad Real Dexter vanwege ernstige dierenmishandeling in beslag had genomen, werd hij direct onder begeleding van een van de vrijwilligers van ASA naar de dierenarts gebracht voor een uitgebreide medische check. Het was de vrijwilligers nl. al opgevallen dat Dexter zich met veel moeite voortbewoog ….

Uit de röntgenfoto’s bleek helaas al snel waar dit door veroorzaakt werd. Behalve twee zeer slechte knieën, bleken Dexter’s achterpoten helemaal vol te zitten met hagel. De vrijwilligers van ASA zijn wel wat gewend, maar dit hadden ze nog nooit eerder meegemaakt. Cari, onze contactpersoon voor dit geweldige project, was zelf aanwezig en zei dat ze bij 70 zijn gestopt met tellen. Dit niet omdat het exacte aantal kogeltjes er niet toe doet, maar meer omdat niemand in de onderzoekskamer het droog hield bij het zien van zoveel wreedheid.

In Andalusië zijn ‘gevallen’ als Dexter helaas geen uitzondering, maar dit extreme verhaal raakte zo veel dierenvrienden dat het gelukkig door heel veel organisaties is gedeeld via de sociale media.

ASA is een zeer bescheiden stichting en zij wil proberen de kosten van alle onderzoeken en de dure operatie aan Dexter’s knieën zelf te betalen. Mocht u hen hierbij willen steunen, dan is uw bijdrage op rekening: NL20 TRIO 0198 3427 56 natuurlijk meer dan welkom. Vermeld hierbij Dexter (project 02), bij voorbaat onze hartelijke dank!

En helaas niet alleen op dit moment, maar al gedurende enkele maanden. Door een zeer onfortuinlijke val in haar eigen tuin wordt zij nl. al geruime tijd gekweld door helse pijnen. Het was waarschijnlijk beter geweest als zij eerder was geopereerd en een nieuwe heup had gekregen, maar door Covid loopt ook in Spanje de niet-acute gezondheidszorg ernstig achter op schema. Daarbij komt dat Dolores zelf per se 2 x gevaccineerd wilde zijn alvorens ‘onder het mes’ te gaan ….

Dolores en Jordi leven al anderhalf jaar super voorzichtig om geen Corona te krijgen dus pas nadat de 2e vaccinatie een feit was, kon de noodzakelijke operatie eindelijk gepland worden.
Op vrijdag 1 oktober heeft de zware ingreep plaatsgevonden en op bijgaande foto’s (die wij met toestemming van Dolores plaatsen!), kunt u zien dat zij nog steeds heel veel pijn heeft. Gelukkig wijkt haar steun en toeverlaat Jordi ook nu niet van haar zijde; daarnaast hoeft Dolores zich voorlopig even geen zorgen te maken over haar kolonies zwerfkatten in en om Palafrugell.

Dolores’ hartsvriendinnen Anna (70 jaar) en Carmen (80 !! jaar) hebben de dagelijkse voerrondes al een tijdje geleden van haar overgenomen en zullen dit ook de komende maanden blijven doen.
Het revalidatietraject zal zeker enkele maanden gaan duren en tot die tijd zullen Anna en Carmen er alles aan doen om hun dappere vriendin te ontlasten. De vrouwen kennen elkaar al tientallen jaren en hebben geen van drieën een makkelijk leven gehad; de band tussen hun drietjes is dan ook heel erg hecht. WereldAsielen heeft aangeboden om Anna en Carmen financieel bij te staan in het geval er medische kosten en/of kosten voor voer worden gemaakt.

Wilt u deze fantastische vrouwen ook steunen, dan is iedere bijdrage (hoe bescheiden ook) van harte welkom op de rekening van WereldAsielen:
NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. Dolores (project 94).

Namens Dolores en haar vriendinnen heel hartelijk dank!

Onze lieve en moedige Karina van project 92 heeft een zware periode achter de rug en de vooruitzichten zijn helaas ook niet rooskleurig.

Ze kampt al enige tijd met gezondheidsproblemen. Ze werd besmet met Corona, had een gebroken voet, kreeg rugproblemen en op dit moment heeft ze als bonus ook nog bijholte ontsteking.

Ze heeft twee kinderen en een hoop honden en katten die haar elke dag nodig hebben. Soms ziet ze het niet meer zitten en wil ze stoppen. De zorgen om haar kinderen, dieren en geld drijft haar tot waanzin. Maar dan gaat de telefoon en kan ze onmogelijk nee zeggen wanneer een dier in nood verkeert.

WereldAsielen steunt haar, juist omdat dit soort helden met hun kleine initiatieven dag in dag uit klaar staan voor dieren in nood.

Wil je haar helpen?

Je kunt een donatie doen op NL20 TRIO 0198 3427 56 t.n.v. WereldAsielen o.v.v. project 92

Levent en Sünay Birsen in het Turkse Kütahya, zijn oude bekenden. Door de jaren heen is regelmatig uw aandacht gevraagd voor de moeilijke omstandigheden waaronder moeder en zoon hun dagelijkse voerrondes langs de vele roedels honden moesten volbrengen.

Dit is onveranderd, de moeilijkheden zijn zoals ze zijn en zullen niet op korte termijn veranderen: Er wordt mondjesmaat door de
gemeente gesteriliseerd en sporadisch wordt ook wat voer gedoneerd, maar het meeste moet helaas komen van een kleine stichting uit Nederland, WereldAsielen…

Privé is er echter sinds 10 maanden veel veranderd en helaas niet ten goede. Sünay bleek na een lange periode van zich niet goed voelen eierstokkanker te hebben. Na diverse onderzoeken en
behandelingen bleek er ook sprake te zijn van uitzaaiingen. De prognose is niet goed. Chemotherapie had niet het gewenste effect en een zware operatie staat eind juli op het programma om haar kwaliteit van leven te verbeteren en de ziekte te vertragen.
Dat dit emotioneel enorm zwaar is behoeft geen uitleg: moeder en zoon zijn erg op elkaar aangewezen en Levent verzorgt haar grotendeels alleen. De Turkse gezondheidszorg is van dien aard
dat goede zorg alleen beschikbaar is voor mensen met geld en dat hebben ze niet. Dat betekent dat Sünay niet kan worden behandeld in privéklinieken waar de zorg een stuk beter is en waar volgens
Levent ook de beste artsen werkzaam zijn. Lang niet alle medicatie en vitaminepreparaten worden vergoed.

Een andere bijkomstigheid is dat de voerrondes ook aan anderen moeten worden overgelaten en Levent dit zelf nog maar een paar keer per week zelf doet. Hij raakt op deze manier een beetje de
controle kwijt over de roedels die hem al zo lang zo goed kennen. Ook hier lijdt Levent onder.
De rol die Sünay altijd op zich nam om met gemeentelijke autoriteiten in gesprek te gaan over het belang van een respectvolle omgang met zwerfdieren heeft ze uiteraard moeten opgeven. Wie die rol oppakt is onduidelijk…

Tot overmaat van ramp hield ook de auto er weer eens mee op en moest er van alle kanten geld bij elkaar worden geschraapt om hem weer te laten repareren. De auto is onmisbaar, want sommige
roedels leven in onherbergzaam gebied.
Hoeveel ellende kunnen mensen verdragen vraagt de projectmedewerker zich af? Ze onderhoudt al jaren contact met Levent en heeft hun leven alleen maar zwaarder zien worden.

Onder president Erdogan is de economie ernstig verslechterd en schommelt de Turkse Lira dagelijks. Iets waar arme mensen als Levent en Sünay extra onder lijden.

Op de foto ziet u Sünay lachend naar u zwaaien, ze heeft toestemming gegeven haar situatie met u te delen.
Als zij de moed niet opgeeft, wie zijn wij dan dat te doen? We kunnen Sünay niet helpen in haar strijd tegen kanker, maar we kunnen wel proberen ander zorgen te verlichten.

Wilt u helpen om een ‘auto-potje’ voor onvoorziene uitgaven te maken?

Een donatie kan worden overgemaakt op NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen ovv project 52

Hartelijk dank!

Als WereldAsielen ondersteunen wij Maria Sarika, Thiva, Griekenland (project 10) al jaren bij het dagelijks verzorgen van dieren. We sponsoren het uitvoeren van sterilisaties en de aankoop van al het voer wat nodig is.

Toch heeft haar werk nog een andere kant, namelijk adopties. Sommige katten en honden van Maria vinden hun gouden mandjes in het buitenland, zelfs in Nederland of Duitsland. Zo ook Simba en Leon die iemand in een afvalcontainer had gedumpt. Ze zijn door Maria Sarika met liefde opgevangen en inmiddels wonen ze bij lieve baasjes in Nederland!

Alhoewel wij ons zelf niet bezighouden met het herplaatsen van dieren, vinden wij het altijd fijn om te zien dat dieren een fijne plek vinden.

De regen, sneeuw en zon kan de honden van P.90 niet meer schelen. Dankzij onze donateurs heeft WereldAsielen het asiel San Francisco de Asis (P.90: ) in Spanje financieel kunnen steunen, zodat de daken van de hondenhokken verbeterd konden worden.

Nieves, ons contactpersoon was reuze blij met de donatie. Ze hebben het altijd moeilijk gehad, dat ze af en toe financieel steun ontvangen van WereldAsielen is ontzettend belangrijk voor Nieves en de honden.

We hopen natuurlijk dat deze honden snel een nieuwe familie kunnen vinden, maar tot die tijd hebben ze een goed en prettig plekje bij Nieves ?

Bij Veronica’s shelter (project 20) in Moldavië is het op dit moment heel erg warm. Honden en katten zoeken verkoeling waar mogelijk, maar dan nog is de hitte ondragelijk.

Er zijn veel oudere dieren met gezondheidsproblemen wat extra kopzorgen geeft met deze hoge temperaturen. Gelukkig wordt er goed voor ze gezorgd door Veronica en haar ouders.

In de tuin houden ze het gras laag, maar de teken blijven komen, ze zitten met het asiel vlakbij het buitengebied met bossen. Dat betekent regelmatig behandelen tegen parasieten.

Mocht u Veronica willen helpen dat kan dit via NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen onder vermelding van Project 20.

Een paar dagen geleden berichtten wij over de bosbranden in bepaalde delen van Griekenland. Ons contactpersoon Liana van de Hellenic Animal Welfare Society in Koropi, project 09, liet gelukkig snel weten dat met het asiel in Koropi, 35 kilometer onder Athene, vooralsnog niets aan de hand was.
Wel zijn ze uit voorzorg continu in het asiel aanwezig en helpen ze omliggende gemeenten.

Liana schreef gisteren dat de situatie in het asiel nog steeds veilig is, maar dat ze grote hoeveelheden medische benodigdheden, (met name brandwond crème en verbandmiddelen) sturen naar o.a. Istiaia op het eiland Evia, dat nog steeds door felle branden wordt geteisterd.
Iedereen houdt het hart vast.

Er is dus nog steeds hulp nodig.
Doet u alstublieft mee?
Graag uw donatie op NL20TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen ovv Bosbranden

Hartelijk dank!

Antonio Murciano, de drijvende kracht achter WereldAsielen project 08 (Amnistia Animal Jaén, Andalusië) is enkele weken uit de running geweest. De oorzaak van deze ongewenste ‘rustpauze’ was een flinke bijtwond in zijn rechterhand. Aanvankelijk deed onze gepensioneerde, gepassioneerde dierenvriend nogal luchtig en laconiek over de wond die hij had opgelopen bij een reddingsactie; echter vanwege een heftige ontsteking moest hij in het ziekenhuis worden opgenomen om via het infuus antibiotica toegediend te krijgen!!

Zoals wij Antonio kennen, wilde hij niet te lang stil staan bij dit vervelende ‘akkefietje’ en benadrukte hij meermaals dat de hond geen enkele schuld had aan deze onfortuinlijke actie. Het arme dier op de foto was er nl. heel slecht aan toe en Antonio begreep heel goed dat deze stakkerd het vertrouwen in de mens volledig kwijt was geraakt. Hoe kon deze hond nou weten dat Antonio hem alleen maar wilde vangen om hem te helpen ….?!

Direct nadat Antonio de hond had gered, heeft hij de galgo naar de dierenarts overgebracht voor een uitgebreide check en de juiste behandeling. De kosten hiervoor heeft hij zelf betaald, maar WereldAsielen wil hem natuurlijk graag financieel tegemoetkomen. Mocht u ons hierbij wllen helpen, dan is een kleine bijdrage op bankrekening NL20 TRIO 0198 3427 56 t.n.v. Stichting WereldAsielen o.v.v. project 08 natuurlijk van harte welkom.

PS: de galgo van de foto is inmiddels aan de beterende hand en verblijft in een gastgezin. Antonio hoopt met heel zijn hart dat er binnenkort een familie komt die deze lieve schat wil adopteren.