wereldasielen

Nieuws uit Kiev, P 47 Gostomel shelter

De lente is in aantocht. Het asiel ziet er opgeruimd uit en de bomen krijgen weer hun bladeren. Maar de lente is ook de tijd dat puppy’s en kittens het asiel overspoelen.

Ondanks dat het asiel ver van de stad Kiev en zelfs aan de rand van Gostomel ligt, weten mensen van heinde en ver waar ze ongewenste nestjes van hun huisdieren kwijt kunnen. In dit seizoen worden er meerdere kartonnen dozen per dag voor de toegangspoort gedumpt als er even iemand niet kijkt.

Behalve dat het heel frustrerend is dat mensen geen verantwoordelijkheid nemen, lopen deze gedumpte dieren direct gevaar als ze niet gelijk opgemerkt worden. Ze kunnen gemakkelijk in stukken worden gescheurd door rondzwervende volwassen honden. Dus de medewerkers zijn zeer alert. Eenmaal in de opvang blijken de puppy’s en kittens vaak erg zwak en ziek en hebben ze onmiddellijk een dierenarts nodig.

Helaas komt de dierenarts op z’n hoogst één keer per week. Dit trekt een zware wissel op de medewerkers en dit verandert de komende maanden ook niet. Schattige puppy’s groeien heel snel op en worden gewone jonge honden die onaantrekkelijk zijn om te adopteren. De meeste honden slijten hun hele leven dan ook in het asiel. Daarom heeft het vinden van een nieuw thuis voor puppy’s topprioriteit. Vorige maand hadden 9 puppy’s het geluk een baasje te vinden.

wereldasielen

Nieuws uit Polen, Vendi, project 13

Het is enige tijd geleden dat wij u op de hoogte konden brengen over het wel en wee van de lieve mensen en dieren achter Vendi in Polen.

Ania, ons contactpersoon is vaak zo druk met van alles tegelijk, dat ze niet in de gelegenheid is om ons te informeren over al haar activiteiten, en dat begrijpen wij maar al te goed.

Ze is hard bezig met het professionaliseren van haar opvang, er zal een en ander gaan veranderen en dat vraagt veel aandacht. We zullen u daar meer over vertellen in onze WereldKrant.

Daarnaast vroeg het verbeteren van haar woonomstandigheden veel energie. Want zij en haar man Robert delen het huis met ongeveer 20 honden, die allemaal hulpbehoevend zijn. Buiten het huis woont de rest van de opvanghonden, in hun tuin waar ze fijne verblijven hebben. Maar dat het huis opgeknapt moest worden was een feit, gelukkig gaat het langzamerhand de goede kant op. Ze hebben eindelijk een echte badkamer, er is een ecologische beerput aangelegd, ze hebben nieuwe ramen die de kou buiten houden en het met al die veranderingen wordt steeds prettiger en veiliger voor mens en dier om samen te wonen. Dit alles was onder andere mogelijk dankzij zogenaamde doeldonaties van een gulle donateur die zich het lot van Vendi bijzonder tot zich heeft aangetrokken. Onze dank hiervoor is enorm!

Maar het leven gaat natuurlijk door, de honden hebben dagelijkse zorg nodig. Omdat Ania een opvang runt voor oudere en zieke honden in de laatste fase van hun leven, vraagt dat veel meer aandacht een zorg. Ania stelt kwaliteit boven kwantiteit en heeft dan ook regelmatig te maken met een afscheid van een van haar dierbare honden. “Het went nooit”, zegt Ania, maar zij is van mening dat als het leven ondragelijk leed en pijn met zich meebrengt, je niet moet wachten op een natuurlijke dood. Het enige wat je kan doen is mens- en dierwaardig afscheid nemen.

Wij zijn dankbaar dat mensen zoals Ania bestaan. Wij hopen nog lang haar organisatie te kunnen helpen.

Op de foto lieve Maylo, een van haar recent overleden schatten ❤️

wereldasielen

DE KLUS IS GEKLAARD

De derde en laatste halte van dit bijzondere en uitdagende voertransport lag bij project 90: het asiel van San Fransisco van Assisië in Malagón. Daar heeft Kees namens WereldAsielen vanochtend in alle vroegte 10!! pallets voer gelost waardoor Nieves en haar > 100 honden voorlopig weer even vooruit kunnen.

Nieves en Kees kennen elkaar van eerdere donaties, maar helaas kon Nieves haar Nederlandse vriend vanochtend niet persoonlijk bedanken. Aangezien zij de zorg voor de dieren niet met iemand anders kan delen, moest zij de afspraak met de dierenarts laten voorgaan op een afspraak met Kees. Dit speet haar heel erg want zij is ongelooflijk blij met al het voer en dankbaar voor het feit dat Kees duizenden kilometers heeft gereden om de asielen in het zuiden van Spanje van voer te voorzien.

En dat is inderdaad niet vanzelfsprekend en deze reis heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad, maar Kees zou Kees niet zijn om thuis te blijven zitten terwijl er in Spanje na ruim twee maanden eindelijk weer mondjesmaat vrachtverkeer werd toegestaan. Hij wist dat de nood hoog was en heeft alle vrijwilligers van de drie projecten ongelooflijk blij gemaakt.

Dank je wel, Kees en een heel voorspoedige terugreis gewenst ?

wereldasielen

BERTA en KEES

Na het lossen in Rota reed Kees gisteren ‘met de vlam in de pijp’ door naar Carmona.
Hij had nl. een date ? met Berta (van project 93) en wilde haar natuurlijk niet onnodig laten wachten.

Een half uurtje later dan gepland kon hij op de afgesproken plaats vijf pallets bezorgen.

Berta en haar man Vicente zorgen in en om hun huis voor tientallen zwerfhonden en -katten en zijn dolgelukkig met het voer! En terwijl Vicente stond te kijken hoe hij het voer het beste in het busje kon zetten, hadden Berta en Kees even tijd voor een fotootje … En zeg nou zelf, hier wordt toch iedereen blij van!!

GROTE BLIJDSCHAP BIJ SIEMPRE CONTIGO

Net als vorig jaar werd er door de vrijwilligers van Siempre Contigo in Rota reikhalzend naar de komst van Kees uitgekeken. Na maanden van geduldig wachten kwam vorige week eindelijk ‘groen licht’ voor dit grote voertransport.

Vanochtend om 08:00 uur heeft Kees samen met alle vrijwilligers maar liefst 13 pallets honden- en kattenvoer gelost. Door de regenval van afgelopen week was het helaas niet mogelijk om helemaal door te rijden tot de opslag; hierdoor moesten alle pallets worden overgepakt in kruiwagens, steekkarretjes en winkelwagens …. Een enorme klus, maar volgens Kees is er tijdens het verplaatsen van al het voer alleen maar gelachen en gezongen, zo blij zijn ze met deze geweldige voerdonatie. Op een van de foto’s ziet u Carmen Santos, voorzitter van dit grote asiel. Namens haar hele team bedankt zij WereldAsielen én onze anonieme leverancier.

Deze donatie is zo ontzettend belangrijk voor Siempre Contigo, niet alleen voor de tientallen dieren maar natuurlijk ook voor het moreel. WereldAsielen is heel blij voor hen en dankt Jan Kees Proper van Hoekema Verhuizingen voor zijn altijd positieve bijdrage. Kees, je bent een held (dat mag ook weleens gezegd worden ?).

wereldasielen

GROEN LICHT VOOR VOERTRANSPORT NAAR SPANJE

Onze enthousiaste chauffeur Jan Kees Proper van Hoekema Verhuizingen kan eindelijk weer doen wat hij het liefste wil, en dat is met zijn grote vrachtwagen over de Europese snelwegen naar het zuiden rijden. Bijna twee maanden lang was het niet toegestaan om naar Spanje af te reizen terwijl Kees wist dat daar door onze contactpersonen met smart op hem werd gewacht.

Maar het wachten wordt beloond want Nieves (project 90: Malagón), Berta (project 93: Carmona) en de vrijwilligers van Siempre Contigo (project 79: Rota) ontvangen hopelijk z.s.m. meerdere pallets met honden- en kattenvoer.

Bij het horen van dit goede nieuws ging het dak eraf bij onze drie asielen en WereldAsielen is zo blij dat de enorme hoeveelheid voer van onze anonieme donateur zo goed terecht komt. Normaal gesproken wordt Kees door zijn Spaanse vrienden altijd met open armen ontvangen, maar dat is nu door de Corona-crisis helaas niet mogelijk.

Hoe dan ook, wij wensen Kees hierbij een heel voorspoedige reis en zullen de blije foto’s binnenkort graag met u delen.

Tina

Tina is een schat van een hond die al haar hele leven bij José en Anna woont (project 82). Tina’s verhaal is best bijzonder; haar moeder werd nl. zo’n veertien jaar geleden door José gered. Zij was destijds hoogzwanger en erg angstig en het heeft José heel veel moeite gekost haar vertrouwen te winnen.

Eenmaal veilig ‘onder José’s vleugels’ beviel zij kort na deze reddingsactie van 6 gezonde pups, allemaal teefjes!! Voor twee van de pups werd een goed tehuis gevonden. De moeder van Tina bleef met haar vier dochters bij José en Anna; ze had het nergens beter kunnen treffen …
Het bewijs hiervan is dat zij nog steeds leeft, net als Tina en een van haar zusjes.

Tina had de laatste tijd veel oogklachten en één oog verslechterde vorige week opeens heel snel. Gelukkig was José’s vaste dierenarts zo lief om, ondanks alle beperkende maatregelen die in Spanje van kracht zijn, direct naar de praktijk te komen. Tina’s oogje moest direct verwijderd worden en volgens de dierenarts was ze aan haar andere oogje volledig blind; iets dat José betwijfelde, maar goed …

Tina herstelt gelukkig voorspoedig van haar operatie en het is duidelijk dat ze geen pijn meer heeft. Wat ook heel duidelijk blijkt, is dat José het bij het rechte eind heeft ?. Tina scharrelt nl. alweer heerlijk rond en lijkt nog voldoende zicht te hebben om te genieten van haar oude dag. Lekker in het zonnetje op het terras met haar grote vriend in de buurt die haar goed in de gaten houdt.

Mocht u José willen helpen met de hoge dierenartsrekening, dan kunt u een kleine bijdrage storten op bankrekening van WereldAsielen: NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. project 82/Tina.

Namens José en Tina heel hartelijk dank!

Kriebeltijd in Kavala, Griekenland

5 kittens vond Foteini (Project 56, het Dump Dog Project in) onder een oud omgevallen meubelstuk in een afgelegen gebied. Overduidelijk gedumpt door mensen die geen behoefte hadden aan gezinsuitbreiding. Het gebeurt wel vaker, en voor haar is het dan ook vanzelfsprekend dat ze ze meeneemt. Als ze de kittens achterlaat zijn ze overgeleverd aan kou, wilde dieren en overleven ze nooit. Dat kan ze echt niet over haar warme dierenhart verkrijgen.

Ze vangt ze liefdevol op, net als de andere 80 honden en momenteel 15 katten die ze al verzorgt. En net als bij iedere lente varen de parasieten wel bij de toenemende temperaturen en de ideale omstandigheden.

Toen wij haar vroegen of we haar ergens mee konden helpen, gaf ze na wat aandringen toe dat ze heel blij zou zijn met wat steun voor anti-parasitaire middelen. En we hebben haar dan ook beloofd haar te helpen! Want ze is zo geweldig en we zijn trots op haar harde werk voor de dieren in Kavala.

Wilt u ons helpen in de strijd tegen de kriebels? Want we weten dat ook andere projecten last hebben van alle parasieten op en in de dieren.

We zijn blij met iedere bijdrage, groot en klein.
Dat kan naar: NL20TRIO0198342756 tnv WereldAsielen ovv kriebels of doe een zelfgekozen bijdrage via een tikkie:
https://tikkie.me/pay/b53scumpsfgsgt6qge4j (geldig tot 17 mei)

wereldasielen

Update Project 92 Polen

In deze nare tijden is het goed om te kijken naar mensen die volop van het leven genieten. Zoals de kinderen van Karina, onze contactpersoon van project 92 in Polen.

Karina woont op het platteland in een prachtige omgeving, nogal ver van andere mensen of boerderijen maar dichtbij genoeg om steeds zwerf-, verlaten of gedumpte honden te treffen. Zij laat geen enkele hond aan haar lot over. De meesten worden opgevangen door haar. Na de nodige medische zorg zoekt Karina een andere tijdelijke opvang of een vast huis voor deze schatten.

Voor de andere honden die Karina niet meer kan opvangen zoekt ze gelijk een gastgezin. Zij gaat onvermoeid door, al jarenlang.

We zijn ontzettend trots op Karina en hopen haar nog lang te mogen steunen.

wereldasielen

Nieuws uit Gostomel Shelter Kiev (project 47)

Het hakken van brandhout is een activiteit die continu op de achtergrond plaatsvindt in het asiel.

In maart 2020 is er weer een enorme partij hout ingekocht voor het asiel. Er waren twaalf (!) vrachtwagens voor nodig om al het hout op het asiel af te leveren. En dan begint de fysieke uitdaging voor Valeriy. Met zijn kettingzaag is hij werkelijk weken in de weer om de boomstammen in grote schijven te zagen en ze vervolgens met een hakbijl te verwerken tot hanteerbare houtblokken. Af en toe krijgt hij hierbij gelukkig hulp van een paar vrijwilligers.

In het asiel wordt in het koude seizoen 1 tot 1,5 kubieke meter brandhout per dag gebruikt voor de ovens in de kattenverblijven, de arbeiderskamers en de zeven kookpotten die nodig zijn voor het bereiden van voer van de honden. In het warme seizoen heeft het asiel “slechts” 0,5 m3 nodig om te koken. De aanschaf van het hout is een dure aangelegenheid. En de zagen zijn erg aan slijtage onderhevig. Er moeten dan ook regelmatig nieuwe zaagbladen aangeschaft worden. Desalniettemin is het een grote besparing als je het vergelijkt met elektrisch koken of op gas.

Het is zwaar om te werken in het asiel van Gostomel, we hebben bewondering voor deze toegewijde lieve mensen.