Afgelopen weken was er opnieuw intensief contact met José in het Spaanse Massanes (project 82) en dan met name over zijn aflatende gezondheid. José is namelijk erfelijk belast met hartfalen en is al maanden aan bed (of een stoel) gekluisterd. Vanwege zijn zeer ernstige hartkwaal is hij al een tijd onder behandeling in het ziekenhuis. Helaas tot op heden zonder oplossing c.q. behandelplan.
U kunt zich waarschijnlijk wel voorstellen hoe penibel de situatie in Massanes is. Het is vrijwel onmogelijk om zoveel dieren te moeten verzorgen met zoveel fysieke beperkingen. José is begrijpelijkerwijs één brok frustratie. Het kan niet anders dat Ana de benen onder haar lijf vandaan loopt om de dieren niet de dupe te laten worden. Maar eerlijk gezegd durven wij niet aan de (mogelijk nabije) toekomst te denken als José misschien definitief uitvalt …
Tot overmaat van ramp is onlangs ook nog één van de zes pups overleden aan Parvo; de oudste van het stel en lieveling van José. U herinnert zich mogelijk nog het verhaal van de zes hondjes die in het dorp uit de auto waren gezet op een stuk braakliggend terrein (lees het anders hier na). Gelukkig zijn de overige vijf pups niet besmet met dit vreselijke virus en hebben zij dankzij onze laatste donatie van 1.250 euro direct hun tweede vaccinatie ontvangen! Op de foto is goed te zien hoe groot ze inmiddels zijn.
Door alle ellende hebben we besloten de WereldActie voor José en Ana nogmaals met een maand te verlengen. Geld geven om een auto op de weg te houden klinkt misschien niet zo sexy, maar de slogan “Een auto die blijft rijden is van levensbelang in Massanes!” is echt niet overdreven. Daarnaast wordt de stress José simpelweg te veel en dat is niet handig met een hartkwaal. 