Enkele weken geleden liet een van onze donateurs weten dat zij net als twee jaar geleden graag enkele projecten van WereldAsielen wilde bezoeken. De enige ‘voorwaarde’ was dat dit net als toen enigszins op de route naar Alicante moest liggen … Eén project stond eigenlijk al min of meer vast want Mona Schuitemaker en haar vriend Lars hebben nl. heel warme herinneringen aan hun bezoek in de zomer van 2018 aan José & Anna Ornaque (project 82). Het verslag van dit bijzondere bezoek heeft u inmiddels kunnen lezen.

In goed overleg met de projectmedewerker werd besloten dat een bezoek aan José en Anna heel goed gecombineerd kon worden met een bezoek aan een ander geweldig echtpaar t.w. Dolores en Jordi in Palafrugell (project 94).

Ondanks de aangescherpte Corona-maatregelen waren Mona en Lars van ❤️ welkom bij onze Catalaanse vrienden en Mona begon direct met een serieuze inzamelingsactie. Binnen korte tijd was hun auto bijna helemaal vol met voer, benches, plastic zwembadjes etc.

Zoals verwacht werden zij gastvrij ontvangen door Dolores en Jordi. Zij namen Mona en Lars mee naar diverse kattenkolonies die dagelijks door Dolores en haar vriendinnen worden gevoerd. Op een van deze locaties staat een oude caravan waarin de dieren zich kunnen terugtrekken bij slecht weer. Hierna werd een bezoek gebracht aan het huis van Dolores en Jordi. Op het terrein bij hun huis lopen ook > 10 voormalige zwerfkatten rond. Zij leven in volledige vrijheid en het ontbreekt hen aan niks.

Tot slot lieten Dolores en Jordi vol trots het kleine hospitaaltje zien dat Jordi een paar jaar geleden met hulp van WereldAsielen heeft gebouwd. Hier verblijven dieren die zijn gesteriliseerd of moeten herstellen van een medische ingreep. Zodra de dieren weer op krachten zijn, worden ze teruggezet bij hun kolonies. Zo blijft er altijd een plekje beschikbaar voor eventuele noodgevallen zoals het piepjonge zwarte katje dat Dolores onlangs heeft gered.

Ondanks de taalbarrière was het een heel fijne ontmoeting; of zoals Dolores aangaf: de taal van dierenliefde is universeel. En zo is het maar net! Na dit tweede, hartverwarmende bezoek reden Mona en Lars door naar hun uiteindelijke vakantiebestemming; een prachtige ervaring en heel veel dierbare ? herinneringen rijker!

Het leven in Massanes is zwaar, heel zwaar zelfs; tientallen (stok)oude en zieke dieren en José en Anna zijn zelf ook niet meer de jongsten. Hoe fijn is het dan als je deze fantastische mensen heel af en toe in het zonnetje kunt zetten. En zo geschiedde …

Vorige week ontvingen zij bezoek van onze donateur Mona Schuitemaker en haar partner Lars. Mona en Lars waren twee jaar geleden al eens eerder in Massanes geweest en wilden José en Anna graag weer zien. Voor José en Anna zijn dit soort bezoekjes van onschatbare waarde. Het grootste deel van het jaar leven zij door de constante zorg voor hun dieren in hoge mate van isolement en slechts zelden kunnen zij om de beurt even kort van het terrein af.
Mona en Lars brachten niet alleen twee rijkgevulde ‘kerstpakketten’ mee, maar ook allerlei spulletjes voor de hondjes én een envelop met inhoud ?.

Het toeval wilde dat er precies tijdens het bezoek van Mona en Lars namens Stichting WereldAsielen maar liefst 8 pallets met droogvoer werden gebracht. Deze pallets waren eerder die dag door onze vriend Kees Proper van Hoekema Verhuizingen gelost bij een magazijn in de buurt. De grote vrachtwagen waarmee Kees rijdt kan namelijk onmogelijk bij het terrein van José en Anna komen. Lars was zo aardig om José te helpen met het binnenhalen van de pallets, hier was José ontzettend blij mee; dank je wel Lars!! Toen alle pallets op het terrein stonden was er tijd voor een gezellig samenzijn en een fotoshoot van de vele honden die hier in volledige vrijheid hun oude dag mogen slijten ❤️.

Met een goed gevoel namen Mona en Lars na een paar uur afscheid van hun Catalaanse vrienden. José en Anna kunnen hopelijk weer een tijdje teren op deze fantastische dag! Het is deze lieve mensen van harte gegund!!

Het team van Posljednja Oaza, het asiel in Orasje (project 18), is een hardwerkend team. Naast beheerder Svjetlana, bestaat het team uit Stojan, Dalibor en sinds kort is Miki, de zoon van Stojan, als werknemer toegevoegd, net als vrijwilligster Maria.

Het belang van een geolied team is duidelijk te zien want het asiel blijft netjes onderhouden en waar nodig uitgebreid.

In het Griekse Thiva is het coronavirus redelijk onder controle. Toch heeft het nog altijd grote invloed op het leven van onze vrijwilligster Maria Sarika (project 10). Maria vertelt dat mensen uit angst voor COVID hun honden weg doen. Onbegrijpelijk, maar de realiteit.

In maart heeft Maria ook tientallen katten in een leegstaand huis gevonden: een oudere echtpaar die voor de beesten zorgde, is overleden vanwege het virus (volgens de buurman).

Maria heeft de katten onder haar hoede genomen, de meeste katten waren verwaarloosd en erg ziek. Maar door alle goede zorgen zijn ze er inmiddels veel beter aan toe.

Op 2 juli werd Mila bij Animal Help Uruguay binnen gebracht. Ze had geen enkele haar meer op haar lichaam, ze was compleet kaal veroorzaakt door schurft. Schurft komt meestal voor bij verzwakte en/of verwaarloosde zwerfhonden.

Het ging heel slecht met haar, maar ze werd gelijk met veel liefde omringd en ze kreeg de juiste medische verzorging van een dierenarts.

Gelukkig ging het met Mila na een week al stukken beter. Ze had zelfs al weer haren op haar lichaam. In Uruguay is het nu winter dus extra koud voor Mila. Je ziet haar daarom op de foto ook met een oude trui aan om haar te beschermen tegen de kou.

We hopen dat de lieve mooie Mila snel opknapt en een lief nieuwe baasje treft, dat verdient ze!

Nooit gedacht, toch gekregen!

Na een zoektocht van vele jaren, en even zovele teleurstellingen, is het het team van Proyecto Gato (het grote kattenasiel in Vigo, project 74) begin dit jaar gelukt een handtekening te plaatsen onder het huurcontract van een nieuwe locatie.

Deze nieuwe locatie was een voormalige kippenboerderij in de gemeente Morgadans, enkele kilometers buiten de stad én met de mogelijkheid om hier een goed en veilig tehuis te creëren voor de ruim 250 poezen. Met beperkte middelen, maar met tomeloze inzet en enthousiasme ging men vanaf 1 januari keihard aan de slag om de eerste zwaar verwaarloosde bedrijfsgebouwtjes onder handen te nemen. Alles was er namelijk op gericht om de poezen die de afgelopen jaren in de naargeestige loods in Vigo hadden doorgebracht, zo snel mogelijk te kunnen verhuizen.

Niemand kon op dat moment nog maar bevroeden dat de Covid-19 uitbraak in Spanje zo veel en zo lang roet in het eten zou gooien … Maandenlang was het slechts enkele vrijwilligers toegestaan om door te werken in het nieuwe asiel. Deze niet-voorziene vertraging was een enorme aanslag op het moreel, maar de projectmedewerkers van WereldAsielen deden hun uiterste best om Fátima en de andere vrijwilligers moed in te blijven spreken en gelukkig heeft men nooit opgegeven.

Ook nu gold dat ‘de aanhouder wint’ en afgelopen weekend zijn de > 250 poezen verhuisd naar het nieuwe asiel in Morgadans. Met heel veel liefde en geduld hebben tientallen mensen geholpen om alle dieren binnen twee dagen over te brengen. Maandagochtend om 06:00 uur in de ochtend was Fátima (voorzitter en de drijvende kracht achter deze verhuizing) thuis, doodmoe maar o zo gelukkig.

Het eerste deel van de droom van de vrijwilligers is uiteindelijk uitgekomen. Zoals u op het filmpje kunt zien, zijn de nieuwe ruimtes licht en schoon maar kunnen ze nog wel wat extra ‘aankleding’ gebruiken. Uw bijdrage voor mandjes, krabpalen, speeltjes etc. wordt dan ook heel erg op prijs gesteld.

Het filmpje vindt u hier: https://youtu.be/VLpz5F2aExg

Mocht u een bijdrage willen doen dan kan dit via een modern tikkie ?
https://tikkie.me/pay/vojashg06o68uo06617s
(Deze link is geldig t/m 12 augustus)

Of maak uw bijdrage over via NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen o.v.v. p74

Bij voorbaat heel hartelijk dank voor uw steun namens alle vrijwilligers van WereldAsielen én Proyecto Gato!!

Afgelopen week zijn er weer flink wat honden bijgekomen in het asiel van het Poolse Krotoszyn. In dit stadje van nog geen 30 000 bewoners zijn er binnen een week 20 loslopende
honden gesignaleerd: 5 hondjes zijn snel door eigenaren opgehaald, 1 heeft een aanrijding helaas niet
overleefd en van de overige beestjes zijn er maar 4 opgehaald. Zo zit het asiel (met 80 plekken in totaal)
met tien nieuwe honden weer helemaal vol…

We hopen dat het hier even bij blijft! Voor de honden, maar zeker ook voor de medewerkers.

Vandaag is er eindelijk weer een bezoek gebracht aan het asiel in Bosnië. Na heel lang wikken en wegen, ontzettend veel uitzoekwerk en nog meer telefoontjes was het eindelijk zover.

De reis is heel voorspoedig verlopen alleen om Bosnië in te komen had nog wat voeten in aarde. Maar na 3 uur wachten en overleggen mocht de auto Bosnië in.

De laatste reis was in januari en het was een emotioneel weerzien. Svjetlana, de beheerdster, is zichtbaar vermoeid. Het asiel zit overvol, er zijn onder andere mensen die vertrokken zijn naar elders vanwege de Corona- perikelen en lieten hun hond achter. Maar ook mensen die denken dat Corona en honden samengaan qua overdracht hebben hun huisdieren achtergelaten.

Lokale adoptie is al minimaal, maar in de huidige situatie heeft dat het nulpunt bereikt. Er is dus sprake van enkel toename van het aantal honden in het asiel.

Bij aankomst zitten 7 kleine pups. Er is geen plaats meer in het asiel en dus is er een noodoplossing buiten de poort gemaakt. Een spannende plek waar je eigenlijk geen pups wil hebben.

Op de foto 1 van de pups.

Wil je het asiel steunen in deze moeilijke tijd? Dan kan dat door deze post te delen of een bijdrage te doen middels een tikkie.

https://tikkie.me/pay/h9b3is3rgeust1ovienf

Het kan uiteraard ook direct worden overgemaakt naar
NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen ovv P18

Er gaat eigenlijk geen dag voorbij dat Milú geen telefoontje krijgt om een hond op te vangen. Helaas kan ze lang niet altijd aan zo’n verzoek voldoen. In haar asiel O Cantinho da Milú bij Lissabon zitten op dit moment meer dan 800 honden en de ruimte voor nieuwe honden is beperkt.

Toch zijn er onlangs drie nieuwe honden in het asiel opgenomen:

Ollie. Hij is ongeveer 10 jaar oud en werd, samen met nog twee labradors gedumpt in het asiel door zijn eigen eigenaar. Ollie heeft Malassezia (een huidziekte). Bij Milú krijgt hij hier iedere dag de juiste medicijnen voor en wordt zijn huid schoongemaakt.

Sultão. Een prachtige herder. Hij dwaalde rond op straat en werd afgeleverd bij de dierenarts. Deze benaderde Milú met de vraag of zij hem kon opvangen. De dierenarts heeft het bloed van Sultã onderzocht. Er moet nog een röntgenfoto en echografie worden gedaan, maar waarschijnlijk heeft Sultão kanker.

Dit hondje is net Cantinho binnengekomen en ze heeft nog geen naam. Ze wordt geschat op 10 jaar en werd ook op straat gevonden. Ze heeft helaas overal borsttumoren.

De toekomst voor deze hondjes ziet er door hun medische toestand niet rooskleurig uit. Maar we troosten ons met de gedachte dat ze van straat af zijn gehaald en dat ze iedere nacht gaan slapen met een vol maagje. Wellicht kan Milú ze nog een paar mooie weken/maanden kan geven.

Het grote asiel van Happy Dogs Moreni bestaat al sinds 2014 en al zes jaar lang is het asiel niet aangesloten op de waterleiding.

Al die jaren moest het water naar het asiel aangevoerd worden; eerst via grote waterflessen die elke keer gevuld moesten worden. De laatste paar jaar werden grote watertanks wekelijks gevuld.

Maar goed en groot nieuws: sinds juni 2020 wordt hard gewerkt aan de aanleg van een waterleiding vanaf de openbare weg naar het asiel. Half juli 2020 zijn ze in het asiel zelf aangekomen en worden de toilet- en quarantaineruimte aangesloten.

Het betekent, dat binnen afzienbare tijd de honden elke dag kunnen beschikken over fris en schoon drinkwater!

Wilt u Happy Dogs Moreni in Roemenië steunen dan is uw bijdrage meer dan welkom op rekening NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. project 06. Hartelijk dank!!