Tina is een schat van een hond die al haar hele leven bij José en Anna woont (project 82). Tina’s verhaal is best bijzonder; haar moeder werd nl. zo’n veertien jaar geleden door José gered. Zij was destijds hoogzwanger en erg angstig en het heeft José heel veel moeite gekost haar vertrouwen te winnen.

Eenmaal veilig ‘onder José’s vleugels’ beviel zij kort na deze reddingsactie van 6 gezonde pups, allemaal teefjes!! Voor twee van de pups werd een goed tehuis gevonden. De moeder van Tina bleef met haar vier dochters bij José en Anna; ze had het nergens beter kunnen treffen …
Het bewijs hiervan is dat zij nog steeds leeft, net als Tina en een van haar zusjes.

Tina had de laatste tijd veel oogklachten en één oog verslechterde vorige week opeens heel snel. Gelukkig was José’s vaste dierenarts zo lief om, ondanks alle beperkende maatregelen die in Spanje van kracht zijn, direct naar de praktijk te komen. Tina’s oogje moest direct verwijderd worden en volgens de dierenarts was ze aan haar andere oogje volledig blind; iets dat José betwijfelde, maar goed …

Tina herstelt gelukkig voorspoedig van haar operatie en het is duidelijk dat ze geen pijn meer heeft. Wat ook heel duidelijk blijkt, is dat José het bij het rechte eind heeft ?. Tina scharrelt nl. alweer heerlijk rond en lijkt nog voldoende zicht te hebben om te genieten van haar oude dag. Lekker in het zonnetje op het terras met haar grote vriend in de buurt die haar goed in de gaten houdt.

Mocht u José willen helpen met de hoge dierenartsrekening, dan kunt u een kleine bijdrage storten op bankrekening van WereldAsielen: NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. project 82/Tina.

Namens José en Tina heel hartelijk dank!

5 kittens vond Foteini (Project 56, het Dump Dog Project in) onder een oud omgevallen meubelstuk in een afgelegen gebied. Overduidelijk gedumpt door mensen die geen behoefte hadden aan gezinsuitbreiding. Het gebeurt wel vaker, en voor haar is het dan ook vanzelfsprekend dat ze ze meeneemt. Als ze de kittens achterlaat zijn ze overgeleverd aan kou, wilde dieren en overleven ze nooit. Dat kan ze echt niet over haar warme dierenhart verkrijgen.

Ze vangt ze liefdevol op, net als de andere 80 honden en momenteel 15 katten die ze al verzorgt. En net als bij iedere lente varen de parasieten wel bij de toenemende temperaturen en de ideale omstandigheden.

Toen wij haar vroegen of we haar ergens mee konden helpen, gaf ze na wat aandringen toe dat ze heel blij zou zijn met wat steun voor anti-parasitaire middelen. En we hebben haar dan ook beloofd haar te helpen! Want ze is zo geweldig en we zijn trots op haar harde werk voor de dieren in Kavala.

Wilt u ons helpen in de strijd tegen de kriebels? Want we weten dat ook andere projecten last hebben van alle parasieten op en in de dieren.

We zijn blij met iedere bijdrage, groot en klein.
Dat kan naar: NL20TRIO0198342756 tnv WereldAsielen ovv kriebels of doe een zelfgekozen bijdrage via een tikkie:
https://tikkie.me/pay/b53scumpsfgsgt6qge4j (geldig tot 17 mei)

In deze nare tijden is het goed om te kijken naar mensen die volop van het leven genieten. Zoals de kinderen van Karina, onze contactpersoon van project 92 in Polen.

Karina woont op het platteland in een prachtige omgeving, nogal ver van andere mensen of boerderijen maar dichtbij genoeg om steeds zwerf-, verlaten of gedumpte honden te treffen. Zij laat geen enkele hond aan haar lot over. De meesten worden opgevangen door haar. Na de nodige medische zorg zoekt Karina een andere tijdelijke opvang of een vast huis voor deze schatten.

Voor de andere honden die Karina niet meer kan opvangen zoekt ze gelijk een gastgezin. Zij gaat onvermoeid door, al jarenlang.

We zijn ontzettend trots op Karina en hopen haar nog lang te mogen steunen.

Het hakken van brandhout is een activiteit die continu op de achtergrond plaatsvindt in het asiel.

In maart 2020 is er weer een enorme partij hout ingekocht voor het asiel. Er waren twaalf (!) vrachtwagens voor nodig om al het hout op het asiel af te leveren. En dan begint de fysieke uitdaging voor Valeriy. Met zijn kettingzaag is hij werkelijk weken in de weer om de boomstammen in grote schijven te zagen en ze vervolgens met een hakbijl te verwerken tot hanteerbare houtblokken. Af en toe krijgt hij hierbij gelukkig hulp van een paar vrijwilligers.

In het asiel wordt in het koude seizoen 1 tot 1,5 kubieke meter brandhout per dag gebruikt voor de ovens in de kattenverblijven, de arbeiderskamers en de zeven kookpotten die nodig zijn voor het bereiden van voer van de honden. In het warme seizoen heeft het asiel “slechts” 0,5 m3 nodig om te koken. De aanschaf van het hout is een dure aangelegenheid. En de zagen zijn erg aan slijtage onderhevig. Er moeten dan ook regelmatig nieuwe zaagbladen aangeschaft worden. Desalniettemin is het een grote besparing als je het vergelijkt met elektrisch koken of op gas.

Het is zwaar om te werken in het asiel van Gostomel, we hebben bewondering voor deze toegewijde lieve mensen.

Enkele weken voor de lockdown in Spanje van kracht werd, ontving Nieves van WereldAsielen meerdere pallets met honden- en kattenvoer. De beelden van smikkelende hondjes bij ons asiel in Malagón (project 90) staan u vast nog helder voor de geest. Ook in tijden van crisis, of misschien juist wel in deze nare periode doet het gezegde “Wie wat bewaart, die heeft wat” het heel goed.

Nieves was dan ook heel blij dat ze een bevriende organisatie afgelopen week blij kon maken met een aanzienlijke voerdonatie. Deze stichting steriliseert en voert diverse kolonies zwerfkatten in Ciudad Real, een stad niet ver verwijderd van Malagón. Onder normale omstandigheden kunnen deze katten vaak nog wel hun kostje bij elkaar scharrelen. Nu er echter vrijwel niemand op straat is en ook de restaurants gesloten zijn, lijden heel veel katten honger.

Dus aarzelde Nieves geen moment en deelde zij haar voorraad. Dit gebaar verbaast ons niets, want Nieves is absoluut niet zelfzuchtig en stelt het belang van de dieren altijd boven alles. Trots stuurde ze het bedankje door met een aantal prachtige foto’s. In tijden van crisis leer je je (echte) vrienden kennen en wij zijn blij en trots dat ‘onze’ Nieves dit prachtige gebaar heeft gemaakt!

Al jaren staat WereldAsielen met groot plezier op diverse jaarlijkse evenementen. Het is een van de belangrijkste manieren om fondsen te werven. Met een mooie informatiekraam, enthousiaste vrijwilligers en prachtige prijzen die te winnen zijn met de loterij. Prijzen die door andere vrijwilligers en donateurs worden geschonken en door weer andere vrijwilligers fraai worden ingepakt.

U raadt het vast al…

Gisteren ontvingen we een email van Zaandijk Leeft, dat ieder jaar in augustus een jaarmarkt organiseert: ook deze komt dit jaar te vervallen. En hiermee zijn alle evenementen waar WereldAsielen aanwezig zou zijn geannuleerd.

Dat betekent concreet geen Doggy Days in Holten, geen Erkemederhondendag in Zeewolde (om ook andere redenen komen te vervallen) en dus ook geen Zaandijkerjaarmarkt…

Al eerder ontving u informatie over een nieuw initiatief: de eerste WereldAsielen-bingo die op 19 april jl. zou hebben plaatsgevonden. Ook deze ging uiteraard niet door.

We houden u natuurlijk op de hoogte van de ontwikkelingen en zodra er weer íets mogelijk is, zal WereldAsielen proberen er bij te zijn.

Tot die tijd wensen we u een goede gezondheid toe.
Houd het hoofd koel en het hart warm in deze afstandelijke tijden!

Onlangs ontving WereldAsielen een berichtje van Berta Cardona Godoy die al jaren in en om haar huis dieren opvangt die verwaarloosd worden, zwerven of onder slechte omstandigheden aan een ketting zitten in een tuin of op een terrein.

Berta woont in Carmona, Andalusië, Spanje en ze vraagt zich weleens af of zij en haar man de enigen zijn met oog voor dit dierenleed.

Als zij onderweg is valt haar oog namelijk vrijwel altijd op een misstand, terwijl andere mensen hier gewoon voorbij lopen en het niet eens lijkt op te vallen.
Berta doet wat ze kan, al vele jaren.

Op dit moment zorgt ze voor 43 honden en 19 katten die via een zelfgemaakte kattenren keurig van elkaar gescheiden worden.

Berta geeft niet om luxe.
Deze hardwerkende, nuchtere vrouw doet gewoon wat nodig is en de dieren zijn haar familie.Ze zijn zowel in als buiten woning van harte welkom. Om hier een voorbeeld van te geven: de honden liggen op de bank en Berta zit op een oude tuinstoel. Hoewel…zitten, daar komt het vaak toch niet van. Berta heeft namelijk ook een baan buiten de deur en doet maar zelden een beroep op WereldAsielen, wetende dat zoveel projecten steun kunnen gebruiken.

Ze probeert voor haar honden een mooi plekje buiten Spanje te verzorgen en werkt hiervoor samen met een andere Nederlandse stichting, want zoals u weet helpt WereldAsielen alleen ter plaatse.

De honden die niet voor adoptie in aanmerking komen blijven lekker bij haar. Dat zijn de oudjes of de honden met bepaald gedrag. Ze mogen zich wentelen in de zorg en liefde van Berta en bij haar blijven wonen in alle rust en vrijheid.

Het bericht dat aan het begin werd aangekondigd betreft Elsa, een 7-8 jarig teefje dat onder slechte omstandigheden leefde op een verlaten terrein aan een zware ketting. Het lukte Berta haar mee te nemen. Ze bleek een enorme baarmoederverzakking te hebben, waardoor de baarmoeder helemaal uit haar lichaam hing,
De dierenarts heeft haar toen eerst gesteriliseerd in de hoop dat zonder vrouwelijke hormonen deze verzakking zou slinken. Dit gebeurde wonderwel en nu staat een operatie op stapel om het probleem voorgoed te verhelpen.
Met Elsa gaat het ondertussen prima. Ze geniet in de tuin van Berta van haar net verworven vrijheid en lijkt het af en toe nog niet te beseffen hoe ze geboft heeft. Met glanzende ogen en een aarzelend kwispelende staart ondergaat ze haar nieuwe leven.

Dat waarschijnlijk al weer een nieuwe hond aan de ketting ligt waar Elsa eerst lag; dat is iets waaraan Berta niet probeert te denken…

Wilt u onze Andalusische vriendin helpen? Vermeld dan bij uw donatie Project 93, Berta Cardona Godoy.

Heel hartelijk dank!

De WereldKrant is weer verzonden!

Klik HIER om de krant online te lezen

Terwijl we gisteren een bericht plaatsten dat de Corona-crisis ook in Polen desastreuze gevolgen heeft voor mens en dier (en vooral in Krotoszyn waar een van onze asielen (project 95) staat), kunnen we u vandaag verblijden met dit fantastische bericht!

Vrijdagmiddag mochten we nl. in Sittard bij Collé Internationale Transporten maar liefst 14 pallets!! hondenvoer komen ophalen. Wij danken Heidi Collé en haar familie voor deze prachtige donatie.

In goed overleg is besloten dat deze pallets naar meerdere asielen en particulieren in Polen gaan. Als alles goed gaat, zal de vrachtwagen daar a.s. maandag lossen.Het spreekt voor zich dat WereldAsielen zich grote zorgen maakt om de gezondheid van alle vrijwilligers en hun familie.

Wij zijn dan ook dolgelukkig dat we onze Poolse helden deze enorme hoeveelheid voer kunnen schenken om hen te laten weten dat zij er niet alleen voor staan!!
…

In de “coronatijd” kampen onze projecten met nieuwe problemen en uitdagingen naast de altijd bestaande financiële gebreken. Veel vrijwilligers vallen deze weken af vanwege de al dan verplichte quarantaine. De asielhonden worden niet uitgelaten, er zijn minder mensen die de dieren kunnen verzorgen en er is minder geld beschikbaar omdat veel acties niet door kunnen gaan.

Tot overmaat van ramp heeft asiel Krotoszyn (project 95) met nog een ander probleem te maken. In de regio Grootpolen, concreet in hun stad Krotoszyn, bevindt zich nu een brandhaard van corona-besmettingen. Het politiebureau is gesloten, de politie zit thuis, net als veel andere mensen, de plaatselijke GGD zit met de handen in het haar. Veel van die mensen hebben honden. En als je in een (kleine) flatwoning woont, is het helemaal geen pretje voor mens en dier.

Daarom hebben de asielvrijwilligers een nieuwe actie bedacht, namelijk honden uitlaten van hondenbezitters die niet naar buiten mogen (wat in Polen streng wordt gehandhaafd). Drie keer per dag worden de honden kort uitgelaten door een kleine groep vrijwilligers met maskers op hun gezichten. Het betekent eigenlijk de hele dag heen en weer rennen, van adres naar adres.

Onze vrijwilligers zijn ware helden, dat wisten wij al, maar steeds opnieuw krijgen wij hier bewijzen voor.