Enkele weken voor de lockdown in Spanje van kracht werd, ontving Nieves van WereldAsielen meerdere pallets met honden- en kattenvoer. De beelden van smikkelende hondjes bij ons asiel in Malagón (project 90) staan u vast nog helder voor de geest. Ook in tijden van crisis, of misschien juist wel in deze nare periode doet het gezegde “Wie wat bewaart, die heeft wat” het heel goed.

Nieves was dan ook heel blij dat ze een bevriende organisatie afgelopen week blij kon maken met een aanzienlijke voerdonatie. Deze stichting steriliseert en voert diverse kolonies zwerfkatten in Ciudad Real, een stad niet ver verwijderd van Malagón. Onder normale omstandigheden kunnen deze katten vaak nog wel hun kostje bij elkaar scharrelen. Nu er echter vrijwel niemand op straat is en ook de restaurants gesloten zijn, lijden heel veel katten honger.

Dus aarzelde Nieves geen moment en deelde zij haar voorraad. Dit gebaar verbaast ons niets, want Nieves is absoluut niet zelfzuchtig en stelt het belang van de dieren altijd boven alles. Trots stuurde ze het bedankje door met een aantal prachtige foto’s. In tijden van crisis leer je je (echte) vrienden kennen en wij zijn blij en trots dat ‘onze’ Nieves dit prachtige gebaar heeft gemaakt!

Al jaren staat WereldAsielen met groot plezier op diverse jaarlijkse evenementen. Het is een van de belangrijkste manieren om fondsen te werven. Met een mooie informatiekraam, enthousiaste vrijwilligers en prachtige prijzen die te winnen zijn met de loterij. Prijzen die door andere vrijwilligers en donateurs worden geschonken en door weer andere vrijwilligers fraai worden ingepakt.

U raadt het vast al…

Gisteren ontvingen we een email van Zaandijk Leeft, dat ieder jaar in augustus een jaarmarkt organiseert: ook deze komt dit jaar te vervallen. En hiermee zijn alle evenementen waar WereldAsielen aanwezig zou zijn geannuleerd.

Dat betekent concreet geen Doggy Days in Holten, geen Erkemederhondendag in Zeewolde (om ook andere redenen komen te vervallen) en dus ook geen Zaandijkerjaarmarkt…

Al eerder ontving u informatie over een nieuw initiatief: de eerste WereldAsielen-bingo die op 19 april jl. zou hebben plaatsgevonden. Ook deze ging uiteraard niet door.

We houden u natuurlijk op de hoogte van de ontwikkelingen en zodra er weer íets mogelijk is, zal WereldAsielen proberen er bij te zijn.

Tot die tijd wensen we u een goede gezondheid toe.
Houd het hoofd koel en het hart warm in deze afstandelijke tijden!

Onlangs ontving WereldAsielen een berichtje van Berta Cardona Godoy die al jaren in en om haar huis dieren opvangt die verwaarloosd worden, zwerven of onder slechte omstandigheden aan een ketting zitten in een tuin of op een terrein.

Berta woont in Carmona, Andalusië, Spanje en ze vraagt zich weleens af of zij en haar man de enigen zijn met oog voor dit dierenleed.

Als zij onderweg is valt haar oog namelijk vrijwel altijd op een misstand, terwijl andere mensen hier gewoon voorbij lopen en het niet eens lijkt op te vallen.
Berta doet wat ze kan, al vele jaren.

Op dit moment zorgt ze voor 43 honden en 19 katten die via een zelfgemaakte kattenren keurig van elkaar gescheiden worden.

Berta geeft niet om luxe.
Deze hardwerkende, nuchtere vrouw doet gewoon wat nodig is en de dieren zijn haar familie.Ze zijn zowel in als buiten woning van harte welkom. Om hier een voorbeeld van te geven: de honden liggen op de bank en Berta zit op een oude tuinstoel. Hoewel…zitten, daar komt het vaak toch niet van. Berta heeft namelijk ook een baan buiten de deur en doet maar zelden een beroep op WereldAsielen, wetende dat zoveel projecten steun kunnen gebruiken.

Ze probeert voor haar honden een mooi plekje buiten Spanje te verzorgen en werkt hiervoor samen met een andere Nederlandse stichting, want zoals u weet helpt WereldAsielen alleen ter plaatse.

De honden die niet voor adoptie in aanmerking komen blijven lekker bij haar. Dat zijn de oudjes of de honden met bepaald gedrag. Ze mogen zich wentelen in de zorg en liefde van Berta en bij haar blijven wonen in alle rust en vrijheid.

Het bericht dat aan het begin werd aangekondigd betreft Elsa, een 7-8 jarig teefje dat onder slechte omstandigheden leefde op een verlaten terrein aan een zware ketting. Het lukte Berta haar mee te nemen. Ze bleek een enorme baarmoederverzakking te hebben, waardoor de baarmoeder helemaal uit haar lichaam hing,
De dierenarts heeft haar toen eerst gesteriliseerd in de hoop dat zonder vrouwelijke hormonen deze verzakking zou slinken. Dit gebeurde wonderwel en nu staat een operatie op stapel om het probleem voorgoed te verhelpen.
Met Elsa gaat het ondertussen prima. Ze geniet in de tuin van Berta van haar net verworven vrijheid en lijkt het af en toe nog niet te beseffen hoe ze geboft heeft. Met glanzende ogen en een aarzelend kwispelende staart ondergaat ze haar nieuwe leven.

Dat waarschijnlijk al weer een nieuwe hond aan de ketting ligt waar Elsa eerst lag; dat is iets waaraan Berta niet probeert te denken…

Wilt u onze Andalusische vriendin helpen? Vermeld dan bij uw donatie Project 93, Berta Cardona Godoy.

Heel hartelijk dank!

De WereldKrant is weer verzonden!

Klik HIER om de krant online te lezen

Terwijl we gisteren een bericht plaatsten dat de Corona-crisis ook in Polen desastreuze gevolgen heeft voor mens en dier (en vooral in Krotoszyn waar een van onze asielen (project 95) staat), kunnen we u vandaag verblijden met dit fantastische bericht!

Vrijdagmiddag mochten we nl. in Sittard bij Collé Internationale Transporten maar liefst 14 pallets!! hondenvoer komen ophalen. Wij danken Heidi Collé en haar familie voor deze prachtige donatie.

In goed overleg is besloten dat deze pallets naar meerdere asielen en particulieren in Polen gaan. Als alles goed gaat, zal de vrachtwagen daar a.s. maandag lossen.Het spreekt voor zich dat WereldAsielen zich grote zorgen maakt om de gezondheid van alle vrijwilligers en hun familie.

Wij zijn dan ook dolgelukkig dat we onze Poolse helden deze enorme hoeveelheid voer kunnen schenken om hen te laten weten dat zij er niet alleen voor staan!!
…

In de “coronatijd” kampen onze projecten met nieuwe problemen en uitdagingen naast de altijd bestaande financiële gebreken. Veel vrijwilligers vallen deze weken af vanwege de al dan verplichte quarantaine. De asielhonden worden niet uitgelaten, er zijn minder mensen die de dieren kunnen verzorgen en er is minder geld beschikbaar omdat veel acties niet door kunnen gaan.

Tot overmaat van ramp heeft asiel Krotoszyn (project 95) met nog een ander probleem te maken. In de regio Grootpolen, concreet in hun stad Krotoszyn, bevindt zich nu een brandhaard van corona-besmettingen. Het politiebureau is gesloten, de politie zit thuis, net als veel andere mensen, de plaatselijke GGD zit met de handen in het haar. Veel van die mensen hebben honden. En als je in een (kleine) flatwoning woont, is het helemaal geen pretje voor mens en dier.

Daarom hebben de asielvrijwilligers een nieuwe actie bedacht, namelijk honden uitlaten van hondenbezitters die niet naar buiten mogen (wat in Polen streng wordt gehandhaafd). Drie keer per dag worden de honden kort uitgelaten door een kleine groep vrijwilligers met maskers op hun gezichten. Het betekent eigenlijk de hele dag heen en weer rennen, van adres naar adres.

Onze vrijwilligers zijn ware helden, dat wisten wij al, maar steeds opnieuw krijgen wij hier bewijzen voor.

Van sommige kennels, in het asiel in Orasje, Bosnië (project 18), is het hekwerk aan vervanging toe. Vaak wordt er een soort van draadgaashekwerk gebruikt wat niet het meest ideaal is.

De honden leren klimmen op dit soort hekwerk en kunnen makkelijker hun poten of nagels verwonden.

Hoe fijn is het dan dat we een flinke donatie van maar liefst €500,- hebben mogen ontvangen van DutchyPuppy om meer van het type hekwerk te kunnen kopen zoals op bijgaand filmpje.

?Super fijn!!?

De trouwe volgers van onze pagina kunnen zich vast nog het vreselijke verhaal herinneren van het jonge teefje dat enkele maanden geleden na een forse aanrijding op de vluchtstrook aan haar lot werd overgelaten. (https://www.facebook.com/stichting.wereldasielen.1/posts/1229061447295302)

De lokale politie belde Nieves, de beheerder van ons asiel in Malagón (project 90), en zij spoedde zich direct naar de plek waar het hondje lag. Het was duidelijk dat het jonge dier zwaar letsel had opgelopen en Nieves reed linea recta naar de dierenarts.

Daar werd een bekkenfractuur geconstateerd en Nieves betaalde alle benodigde operaties uit eigen zak. Zij noemde het hondje Ween en verzorgde haar met veel liefde en toewijding. Ween bleek nog jong en herstelde gelukkig redelijk snel. Als door een wonder werd zij vlak voor de lockdown geadopteerd door een Duits echtpaar. Zij waren zo lief om Nieves bijgaande foto’s te sturen van hun zichtbaar gelukkige gezinslid.

Dit geweldige nieuws had niet op een beter moment kunnen komen. Zoals u weet, staat Nieves er alleen voor in de dagelijkse zorg van haar 90 honden. Normaal gesproken probeert haar moeder haar af en toe een handje te helpen. Echter door de corona-crisis zijn moeder en dochter al enkele weken van elkaar gescheiden. Nieves wil nl. ieder risico vermijden dat haar bejaarde moeder besmet wordt.
Ze weet dat er niets anders op zit, maar mist het contact met haar moeder heel erg en voelt zich eenzamer dan ooit.

Juist daarom was ze zo blij met het goede nieuws uit Duitsland en bij het zien van de foto’s snappen wij dit heel goed ❤️! Ween gaat een prachtige toekomst tegemoet; een toekomst die zij zonder tussenkomst van Nieves niet had gehad ….

Dankzij een tip van een dorpsbewoner hebben de vrijwilligers (die officieel ook diereninspecteurs zijn en bevoegd zijn om met behulp van de politie honden weg te halen) maar liefst 21 honden ontdekt in het huis van een oudere vrouw.

Het hoogbejaarde baasje van dit groepje houdt van haar dieren en zorgde goed voor ze maar er was geen sprake van optimale zorg. Ze waren niet gesteriliseerd, behandeld tegen parasieten en het ontbrak ze aan medische basiszorg. Doordat ze niet waren gesteriliseerd ontstond er vanuit een paar honden in een rap tempo “een kudde”, en de meeste honden waren dan ook zeer jong.

Nu wordt er opvang gezocht voor deze honden omdat het asiel niet genoeg ruimte heeft om ineens zo veel dieren op te vangen. De kosten voor alle sterilisaties en behandelingen lopen flink in de papieren, maar dat weerhoudt de vrijwilligers zich er niet van de dieren te helpen aan een betere toekomst.

We zijn blij dat ze zo adequaat handelen in het belang van de dieren. En ook al bedoelde de oudere dame het goed, was het niet goed voor de dieren. We hopen dat ze in de toekomst begeleiding krijgt om herhaling te voorkomen.

Het spreekt voor zich dat de strenge maatregelen door de lockdown in Spanje voor iedereen heel grote gevolgen heeft. Maar helemaal voor mensen die geen ‘zitvlees’ hebben. Tot die groep behoort onze gepensioneerde dierenvriend Antonio Murciano (van project 08: Amnistia Animal in Jaén).

Het verplicht binnenblijven is een ramp voor deze beste man die gewend is er iedere dag op uit te trekken om zoveel mogelijk dieren te redden. Hij voelt zich als een gekooide tijger en is dan ook erg blij met de toestemming van de Spaanse regering dat dierenwelzijnswerkers onder strikte voorwaarden af en toe naar buiten mogen.

U zult begrijpen dat dit niet tegen dovemansoren gezegd werd ?. Antonio had voor de lockdown nl. al diverse pogingen gedaan om een sterk vermagerd hondje te vangen dat al enige tijd bij zijn huis rondliep. Toen de lockdown werd afgekondigd moest hij aanvankelijk zijn pogingen staken, maar afgelopen weekend werd zijn geduld beloond en kon hij het hondje in zijn eigen bescheiden opvang in veiligheid brengen.

Het gaat slechts om één individueel geval, maar in deze crisis is ieder lichtpuntje zo ontzettend welkom. Antonio kan weer even rustig slapen, evenals het hondje dat hij heeft gered.