Ook in het tweede asiel werden bestuursleden Josee en Annette met open armen ontvangen.

Cari, onze contactpersoon van P.02: ASA uit Ciudad Real had samen met haar enthousiaste team vrijwilligers zo lang naar deze dag uitgekeken en men kon niet wachten om vol trots alle binnen- en buitenverblijven te laten zien.

In het afgelopen jaar zijn er met bescheiden middelen de nodige verbeteringen aangebracht.

Net als bij het bezoek van de dag ervoor aan het asiel van Nieves, viel het onze vrijwilligers direct op hoe verzorgd de honden er uit zagen en hoe goed de meeste dieren het onderling met elkaar konden vinden. Dit is absoluut de verdienste van de vrijwilligers die heel veel tijd en energie steken in het (re)socialiseren van de ongeveer 30 honden.

Twee dagen voordat dit bezoek plaatsvond, had Cari een uitgemergelde galgo met vijf mini-pups van een gewisse dood gered. Bij aankomst in het asiel had deze arme stakker geen druppel moedermelk. Evengoed probeerde ze in een speciaal voor haar afgeschermde ruimte zo goed mogelijk voor haar kroost te zorgen. Ondanks het feit dat deze onfortuinlijke hond een afschuwelijk leven op straat moet hebben geleid, bleek zij het vertrouwen in de mens gelukkig nog niet te hebben verloren. Zelfs onze bestuursleden trad zij zonder schroom tegemoet en zij liet zich alle meegebrachte hondensnacks meer dan goed smaken.

Het was een heel bijzondere dag die werd afgesloten met een met zorg bereide lunch. De sfeer was opperbest en het leek alsof men elkaar al jaren kende.

Dat komt ongetwijfeld door de gemeenschappelijke liefde voor de meest kansloze dieren. WereldAsielen zal haar uiterste best doen om dit fantastische project ook de komende jaren te blijven steunen.

Wilt u ons hierbij helpen, dan kunt u een bijdrage overmaken op rekening nummer NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. P.02: ASA

Vorige week hebben twee bestuursleden op eigen kosten een bezoek gebracht aan twee van onze Spaanse projecten.
Deze bezoeken stonden al eerder gepland, maar konden door Covid en ziekte van een van onze bestuursleden niet eerder doorgaan.

Zaterdag 1 juli jl. konden onze vrijwilligers Josee en Annette eindelijk kennis maken met Nieves, de één-pitter van project no.90: het asiel van Franciscus van Asissi in Malagón.

Nieves draagt daar al vele jaren in haar eentje de verantwoordelijkheid voor 40 à 50 honden; een groot deel van deze honden is helaas niet herplaatsbaar en blijft voor altijd in de opvang. Maar dat is voor deze honden geen straf want Nieves doet er werkelijk alles aan om de kwaliteit van leven zo goed mogelijk te maken.

Zeven dagen per week is zij ‘s ochtends en ‘s middags in het asiel aanwezig en onze bestuursleden hebben met eigen ogen kunnen zien hoe dol de honden op Nieves zijn. Tevens zagen zij dat het de honden aan niets ontbreekt.

De ruime verblijven zien er goed uit en Nieves probeert de honden iedere dag tijdens de schoonmaakronde even uit hun hok te laten zodat ze ‘de benen kunnen strekken’ en met elkaar kunnen spelen.

Het bestuur van WereldAsielen had altijd al diep respect voor deze enorme doorzetter; dit gevoel is door dit bezoek alleen nog maar toegenomen.

Mocht u Nieves willen steunen, dan is een bijdrage op rekening NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. P.90: Malagón natuurlijk van harte welkom!

Op de foto v.l.n.r.
Annette, Nieves, Josee

Enige tijd geleden werd een hond op straat aangereden en voor dood achtergelaten. Ook voorbijgangers lieten hem liggen, reden om hem heen en boden hem geen zorg. Het is toch maar een zwerfhond…

Omdat hij nog bewoog, belde toch een omwonende Marilena van het asiel van Happy Dogs Moreni. Marilena kwam gelijk bij hem en herkende hem direct: een mooie reu van zo’n 8 jaar die al jaren rond het industrieterrein zwerfde.

Marilena heeft hem naar de dierenarts gebracht. Gedacht werd dat zijn ruggenwervel gebroken zou zijn, maar gelukkig viel het mee. Uit de röntgenfoto’s bleek alleen dat zijn pootje gebroken was en hij was erg uitgedroogd.

Inmiddels gaat het prima met Tommie, zoals we hem genoemd hebben.

Wilt u Happy Dogs Moreni in Roemenië steunen, dan is uw bijdrage meer dan welkom op rekening NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. project 06.

In maart van dit jaar werd Wereldasielen benaderd door Annemera Wienke. Zij heeft een groep van zo’n 50 teamers om zich heen verzameld. Deze teamers doneren ieder maandelijks één euro voor een goed doel. Annemera vertelde ons dat er inmiddels 250 euro was gespaard en dat ze dit bedrag wilde schenken aan het Gostomel shelter. Voorwaarde was wel dat dit bedrag volledig zou worden besteed aan sterilisaties.

Daar waren wij natuurlijk enorm blij mee, want steriliseren is de enige manier om structureel het zwerfdierenprobleem aan te pakken. Door de oorlog zijn ontelbare honden en katten op straat beland. Veelal zijn deze dieren niet gesteriliseerd. Er dreigt een explosie aan puppy’s en kittens en het dierenleed is niet te overzien als er nú niet wordt ingegrepen.

Wereldasielen was zo blij met dit initiatief, dat de stichting heeft besloten het bedrag aan te vullen tot 1.000 euro. Aan de projectmedewerker van Gostomel de dankbare taak om Mari op de hoogte te brengen. Mari was superblij met deze donatie. Zij vertelde dat op 28 april een sterilisatiemarathon op de planning stond en dat de timing niet beter had gekund.

In totaal zijn die dag 31 honden en katten gesteriliseerd. Daarnaast is een kat geopereerd die was beschoten. De kogeltjes zijn verwijderd en de kat maakt het goed naar omstandigheden.

Namens Mari hartelijk dank voor jullie steun, Annemera, teamers en Wereldasielen. Door jullie financiële steun, kan zij doorgaan met haar goede werk.

Op 1 april bereikte ons het bericht van de projectmedewerker van project 52, Kütahya, Turkije, dat Sünay Birsen is overleden op 76-jarige leeftijd.
WereldAsielen steunt dit project al jaren en u kunt zich ongetwijfeld nog van de foto’s van grote groepen honden herinneren die in het  onherbergzame gebied rondom Kütahya die werden gevoerd door Sünay en haar zoon Levent.

Sünay heeft een groot deel van haar leven gewijd aan dierenwelzijn. Ze ging naar basis- en middelbare scholen om voorlichting te geven over hoe om te gaan met zwerfdieren, het belang van sterilisatie en sprak met wisselende burgemeesters en gemeentebesturen over hoe dit beter kon.
Met als resultaat dat er meer geld en aandacht kwam voor sterilisatie.

De laatste jaren kwakkelde ze met haar gezondheid en toen bij haar kanker werd geconstateerd nam Levent de zorg voor zijn moeder op zich. Dit ook vanwege het feit dat goede zorg in een land als Turkije met zijn sterk fluctuerende Turkse lire vaak onbetaalbaar en dus onbereikbaar was.

Op 1 april jl kwam Sünay ten val en overleefde haar toch al verzwakte lichaam dit niet.
De foto’s getuigen van haar liefde voor dieren en voor diegenen die erin geloven: We gunnen haar ‘boven’ een plekje te midden van alle dierbare viervoeters die haar zijn voorgegaan.

We wensen haar dierbaren veel sterkte met dit verlies.

Ongeveer twee weken geleden ontving onze project medewerker Carolien een noodkreet uit Porto Rafti, Griekenland (project 298).

Carolien heeft veel contact met medewerker Kris en krijgt op deze manier veel mee van het dagelijks reilen en zeilen van de shelter, de dieren en alles wat daarbij komt kijken. Kris vertelde dat de vele pups van afgelopen zomer nu op een leeftijd zijn gekomen dat ze gesteriliseerd zouden moeten worden en dat er in de shelter onvoldoende plek is om ze apart te houden. De gemeente geeft ‘ niet thuis’ waar het gaat om hulp en financiële steun en zelf krijgen ze de eindjes amper aan elkaar geknoopt.

Er blijken in de shelter 15 honden te verblijven die nog gesteriliseerd moeten worden, iets wat ze zelf onmogelijk kunnen bekostigen. Daarnaast proberen ze ook nog de vele zwerfkatten te helpen.
Voor de duidelijkheid: Kris deelde deze zorgen met Carolien, ze vroeg niet om hulp.

WereldAsielen gaf die hulp wel: compleet onverwacht voor Kris heeft WereldAsielen samen met donateur Helena Beels de sterilisatie van alle honden en een aantal katten mogelijk gemaakt. Hoe dit nieuws in Griekenland door Kris en haar team werd ontvangen laat zich raden…. ze konden hun oren niet geloven en zijn ongelofelijk dankbaar. Een citaat uit het bericht van Kris:

“The needs are so much every day, but when caring, loving people like you contribute, it makes a big difference, and a little more easier to do much more.
We are so grateful for each and everyone of you for helping.
And big smiles on my face when we can afford to do the right thing.
Thanks to devoted, nice people like you.
Thank you so much for all your help and support”
🙏🐶❤️🌺

Dag 365 van de oorlog in de Oekraïne.

Vandaag precies een jaar geleden viel Rusland de Oekraïne binnen. Miljoenen Oekraïners moesten het land verlaten en ontelbaar veel dieren werden moederziel alleen achtergelaten en leven sindsdien op straat. Grote delen van het land zijn volledig verwoest, kapotgeschoten. De vastberadenheid van de bevolking en het leger is bewonderenswaardig, maar hoe komt een land dit ooit weer te boven? Helaas lijkt het einde van de oorlog nog lang niet in zicht.

Wat doet dit met mensen zoals Mari, Asia, de vrijwilligers en alle onschuldige dieren, waar we een band mee hebben, terwijl we ze nog nooit hebben ontmoet? Zij worden iedere dag blootgesteld aan het gevaar, de onzekerheid en de angst die deze oorlog met zich meebrengt. Iedere dag vragen zij zich af of ze de volgende dag zullen halen.

Mari heeft het zwaar. Ze maakt zich vreselijk veel zorgen over het lot van alle dieren die op straat zijn beland. Iedere dag sterven er veel dieren, door gebrek aan voedsel, door stres van de harde geluiden en door beschietingen. Er zijn te weinig asielen die alle straathonden en katten kunnen opvangen, te weinig vrijwilligers om de dieren te verzorgen en te weinig geld om salarissen van medewerkers te betalen.

Het asiel draaiende houden is iedere dag weer een grote financiële uitdaging. In het asiel heeft Mari 35 hondenhokken laten maken. Deze schuilhokken zijn bedoeld om honden op te vangen uit de Donetsk-regio, Charkov, Cherson en andere plaatsen waar nu zwaar gevochten worden. De dieren worden er zoveel mogelijk weggehaald en opgevangen in het asiel. Eén van de vrijwilligers van het asiel zit in het leger. Het verwijderen van dieren uit de vuurlinie wordt door haar samen met het leger georganiseerd en de dieren worden overgebracht naar een veiligere plek.

Maar het allergrootste probleem is dat de dieren op straat niet gesteriliseerd zijn en dit probleem wordt steeds omvangrijker. Om de situatie enigszins onder controle krijgen, worden nu zo veel mogelijk honden en katten gesteriliseerd. Mari zoekt bedrijven en mensen die sterilisatiecampagnes willen sponsoren, anders is het leed straks na de oorlog niet te overzien. Een paar dagen geleden is er een sterilisatiemarathon geweest waarbij op één dag 118 honden en katten zijn gesteriliseerd. De honden zijn tevens gevaccineerd tegen rabiës.

Mari zei: we hebben geen tijd om te huilen. We proberen te overleven, we zijn een heel sterk volk. We willen alle dieren redden. En misschien zullen we na de oorlog tijd nemen om een beetje te huilen. Maar niet nu.

Wereldasielen denkt aan jullie. We zijn trots op jullie vastberadenheid en jullie moed. Hou vol ❤️

Mocht u ondertussen het asiel willen steunen, dan is een bijdrage heel erg welkom op de rekening van Wereldasielen: NL 20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. P. 47 Gostomel

Milú van O Cantinho da Milú en Anabela werken regelmatig samen met de gemeente in Setúbal, de plaats waar het asiel is gelegen.

Vorige week werd hun hulp weer ingeroepen. Bij een oude vrouw leefden 8 honden in erbarmelijke omstandigheden.

Haar erf leek op een vuilnisbelt en de honden verbleven dag en nacht tussen de rotzooi. Een aantal van deze honden lag 24 uur per dag aan een korte ketting. Afschuwelijk dat honden op deze manier hun dagen moeten slijten, maar kettinghonden komen helaas veel voor in Portugal.

Gelukkig werden deze honden ontdekt en inbeslaggenomen door de gemeente. Eén van de honden was er slecht aan toe, voor hem kwam de hulp helaas te laat. Hij had leishmania en is bij de dierenarts overleden. De andere 7 honden zijn ondergebracht bij Milú waar ze kunnen bijkomen, vrijheid hebben om te gaan en te staan waar ze willen en de juiste voeding krijgen.

Al vanaf de oprichting steunt WereldAsielen het fantastische werk van Maria Sarika uit Thiva, Griekenland. Maria is inmiddels 71 jaar, heeft hart- en rugklachten en last van artrose, maar dierenliefde heeft haar altijd in het bloed gezeten. Als klein meisje uit een arme familie stal ze melk en brood uit huis om een aantal zwerfdieren te voeren voordat ze naar school ging.

Vanaf 1992 staat haar leven officieel in het teken van hulp aan zwerfdieren. In het verleden deed ze dit samen met haar man, die tijdens zijn ziekbed ook nog iedere dag met de dieren hielp, en zelfs toen hij terminaal ziek was aandrong op het feit dat Maria moest gaan om dieren te voeren en te verzorgen waar nodig. Toen het praten moeilijker werd, glimlachte hij nog slechts breed bij haar
terugkeer als het Maria weer gelukt was alle dieren waar ze voor zorgen te voeren en te verzorgen.

Tien maanden geleden overleed hij aan longkanker en sinds die tijd staat Maria er alleen voor. Ze mist hem vreselijk.

Maria’s dag begint om 6.30 uur met het voeren en geven van medicijnen aan de honden en katten die ze in huis heeft. Dan gaat ze naar een verlaten huis waar binnen en buiten ook honden en katten verblijven die zorg nodig hebben. Ze maakt de tuin schoon en vertrekt ze naar het bos, waar ze voerrondes houdt voor enkele honden en katten. Na het schoonmaken en voeren gaat ze op pad om eten voor de dieren te kopen, gemiddeld vier keer per week.
Dan volgen vaak bezoeken aan de dierenarts en gaat ze wandelen met de honden die bij haar thuis verblijven.
Zo zien de dagen van Maria Sarika er allemaal eender uit.

WereldAsielen is de enige stichting die haar financieel ondersteunt en verder wordt ze alleen geholpen door iemand die haar helpt vertalen en iemand die helpt met adopties naar het buitenland.
U weet inmiddels dat WereldAsielen hier niet aan bijdraagt. Het adopteren van puppy’s is meestal geen probleem, maar de grotere en oudere honden vinden helaas veel minder gemakkelijk een thuis.
Deze honden verblijven bij Maria of ze verzorgt ze buiten. Ze probeert de dieren zo veel mogelijk te laten castreren.

Maria vertelt dat ze de laatste twintig jaar van hun huwelijk niets voor zichzelf hebben gekocht: geen nieuwe kleding of nieuwe schoenen, nooit aten ze in restaurants, dronken ze koffie op een terras of gingen ze op vakantie. Ze probeerden de inmiddels 22 jaar oude Hyundai Atos zo goed mogelijk te onderhouden en kleding en schoenen werden voor één euro op markten gekocht of ze kregen dit van familie. Maria benadrukt dat dit alles met liefde werd opgeofferd voor hun beider wens: het helpen van de hulpeloze wezens op deze aarde, de zwerfdieren.

Ze besluit haar brief met te zeggen dat we geen medelijden met haar hoeven te hebben, ze heeft geen andere plek om naar toe te gaan, maar ze heeft voor dit leven gekozen.
“I make this confession, I open my heart, this is me, Maria Sarika, thank you.”

Maria heeft het niet gehad over inflatie door verdubbelde energiekosten, maar ook zonder deze toevoeging is het duidelijk dat iedere hulp dubbel en dwars nodig is.

Wilt u helpen haar leven een beetje gemakkelijker te maken?

Namens Maria en de dieren die op haar rekenen, heel hartelijk dank!

Wilt u direct een bijdrage maken? Dat kan via
NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen ovv P10

Op 8 december jl stuurde Mari een noodkreet naar de projectmedewerker van P. 47.

Ze vertelde dat de bodem van de voedselvoorraad van de honden in zicht kwam. Met een hoeveelheid voer voor nog maar tien dagen, sloeg de paniek behoorlijk toe.

Mari had een goedkope partij voer op het oog waarmee ze december en januari door kon komen. Deze partij kostte omgerekend 3100 euro en ze had geen geld had om voer te kopen.

De projectmedewerker heeft direct contact opgenomen met Frida van House of Animals. Deze organisatie heeft het asiel al eerder financieel gesteund en een aantal medewerkers is een paar maanden geleden op bezoek geweest in Gostomel. Frida heeft diezelfde avond een voorstel ingediend bij het bestuur. Twee uur later kwam al het geweldige bericht dat de aanvraag was goedgekeurd en dat de benodigde 3100 euro was overgemaakt naar Mari!

Mari heeft inmiddels 4.000 kg vlees en hondenbrokken kunnen kopen. Vandaag kregen we de foto’s binnen. Zo fijn om te zien dat er weer even genoeg voer is voor de komende anderhalve maand.

House of Animals, ontzettend bedankt voor deze financiële ondersteuning en voor de fijne samenwerking! Geweldig dat we onze krachten kunnen bundelen zodat Mari de kracht blijft houden om voor de dieren te zorgen. Laten we hopen dat 2023 vrede brengt!

Wilt u het Gostomel shelter steunen, dan is uw bijdrage nog steeds meer dan welkom op rekening NL20 TRIO 0198 3427 56 o.v.v. project 47. Hartelijk dank!